Откриен „таен“ извештај: Србија ја труеле, но буквално

Откриен е извештај кој досега и беше непознат на пошироката јавност, а кој укажува дека НАТО бомбардирањето на СРЈ загадило и седум европски земји.

Станува збор за извештај на Советот на Европа, кој беше усвоен од Парламентарното собрание на Република Србија на 24 јануари 2001 година и во кој се наведени сериозните последици од воените операции врз животната средина не само во Србија, туку и во земјите од Југоисточна Европа – во Албанија, Бугарија, Грција, Унгарија, Романија, Македонија и Украина. Меѓутоа, во Србија ништо не се знаеше за овој извештај, во кој беа детализирани точните податоци за последиците од бомбардирањето на НАТО, а не беше ниту преведен, додека во српскиот парламент не го спомена пратеничката на Српската напредна странка, Марина Рагуш.

Рагуш за „Политика“ вели дека околните земји ја повикале да се состави анализа бидејќи утврдиле дека нивото на штетни материи опасни по животот на сите живи организми е повеќекратно зголемено.

„Напорите на воздушните сили на НАТО да ги уништат индустриските локации и инфраструктурата предизвикаа опасни материјали да ги контаминираат воздухот, водата и земјата. Овие супстанции ќе имаат трајно влијание врз здравјето и квалитетот на животот на луѓето од соодветните земји. Конкретно, употребата на муниција што содржи осиромашен ураниум веројатно ќе ја зголеми инциденцата на рак и вродени болести кај жителите на погодените области, како и кај припадниците на вооружените сили кои служат во овие области“, се наведува во извештајот.

Утврдено е дека преносот на загадувачи од воздух, река и под земја ја зафатил цела Југоисточна Европа, покрај нападнатата земја, Албанија, Бугарија, Грција, Унгарија, Романија, Македонија и Украина.

Последиците за Србија се детално дадени во извештајот, во кој се посочува дека бомбардирањето на еколошки опасните објекти е флагрантно кршење на правилата за заштита на животната средина утврдени со дополнителниот протокол на Женевската конвенција.

Понатаму, вкупната количина на убојни средства што ги користеше НАТО се проценува на меѓу 22.000 и 79.000 тони, што зафати 78 индустриски локации и 42 енергетски инсталации, но и најмалку 13 национални паркови и природни резервати – меѓу другите, Тара, Копаоник, Фрушка Гора, Шар-планините и планините Вршац.

Бомбардирањето ги изложи екосистемите, површинските води, подземните води, почвата и воздухот на Балканот на невидена контаминација која вклучува повеќе од сто токсични материи.

Посебен дел од извештајот е посветен на употребата на осиромашен ураниум (ОУ), чија употреба НАТО ја потврди во околу 31.000 боеви глави, со вкупно оптоварување од 10 тони UD.

Покрај радиоактивните ефекти, ураниумот е многу токсичен и силен канцероген и мутаген. Честичките од ураниум оксид кои се ослободуваат по експлозијата ги носат ветровите и се таложат на почвата и вегетацијата, а при голтање му штетат на здравјето, меѓу други работи ги уништуваат хромозомите и предизвикуваат тешки репродуктивни проблеми и нарушувања. А клучот е што е невозможно да се повратат ОУ(осиромашен ураниум) честичките од околината или да се неутрализираат. Истиот проблем постои и во Република Српска, која беше бомбардирана со гранати од ОУ во 1995 година, но и во Персискиот залив во 1991 година.

Во близина на романско-југословенската граница, концентрацијата на тешки метали во почвата е 50 пати поголема, во пограничните области на Бугарија, 30 пати повисоки концентрации на олово, бакар и кадмиум во почвата. Присуството на водород сулфид во Бугарија, сулфур диоксид и амонијак во Романија, диоксин во Грција…

Во извештајот се наведува и дека слични податоци дошле и експерти на Обединетите нации, кои составиле свој, исто така многу добро документиран извештај.

„Дека воената акција ќе има сериозни еколошки последици беше многу предвидливо и последиците беа сосема очигледни од самиот почеток на ударот, така што може да се претпостави дека еколошката штета нанесена од војската била намерна“, се вели во извештајот, чии делови на српската јавност и ги откри пратеничката Марина Рагуш а пренесе „Политика“.