Бунтот на Евгениј Пригожин кон Москва можеби е прекинат, но по две недели Кремљ се уште се бори поради ракавицата за спасување што беше фрлена во лицето на Владимир Путин, пишува престижниот весник The Telegraph.
Според извештаите, Министерството за внатрешни работи на Русија отишло дотаму што започнало истрага за нивоата на јавна поддршка, оценета со следење на објавите на социјалните мрежи и онлајн пребарувањата на руските граѓани.
Нивните наоди, пресретнати и објавени од украинското разузнавање, сугерираат дека 17 од 46 руски региони застанале на страната на Евгениј Пригожин. Владимир Путин добил поддршка од само 21 регион, додека останатите осум останале поделени. Поконкретно, Москва, на пример, го поддржува рускиот претседател, но тоа не е случај со неговиот роден град – Санкт Петербург кој е подготвен да застане зад првиот човек на Вагнер. Ова е вест што го погоди Владимир Путин на лично ниво. Јавната поддршка за Евгениј Пригожин во Република Дагестан, наводно, изнесува 97 проценти.
Ако извештајот е точен – секое воено истекување треба да се земе со резерва – единствениот заклучок е дека Владимир Путин не само што е во крајно несигурна позиција, туку и дека земјата може да биде на работ на граѓанска војна. Ова не е само желба: земјата има историја на неуспешни државни удари што доведоа до политички пресврт.
Говорејќи за рускиот независен медиум Meduza, два извори од регионалната влада кажале дека претставници на Владимир Путин свикале кризен состанок со регионалните лидери и руските амбасади за да ја зајакнат поддршката. Ова не се процедури на удобна администрација.
Можеби Владимир Путин конечно се буди, сфаќајќи дека нацијата за која мислеше дека ја има на дланка наскоро може да се урне. За време на карантинот со вирусот Ковид-19 и во месеците по инвазијата, тој стана осаменик, ретко фотографиран надвор од Кремљ. Но, во последните неколку дена тој „изникна од паштетата“. Дагестан е едно од првите места што ги посети. И претходно оваа недела, Владимир Путин објави дека регионот ќе добие 40 милиони фунти за инвестирање во локалната инфраструктура. Ако изгледа како паничен одговор на јавните немири, тогаш веројатно е.