Една од најчестите и најопасни грешки во врските е верувањето дека можеме да го „поправиме“ нашиот партнер. Кога некој изгледа како совршен партнер – привлечен, забавен, стабилен – лесно е да се убедите себеси дека ќе се промени со текот на времето. Но, некои модели на однесување не се само „мали недостатоци“; тие се сериозни црвени знамиња. Психологот Марк Траверс предупредува дека постојат некои карактеристики што никогаш не треба да се занемаруваат – без разлика колку други квалитети има партнерот.
Нетолеранција и предрасуди
„Во раните фази од врската, нетолеранцијата честопати останува скриена. Таквите поединци знаат како да ги филтрираат луѓето и да се опкружуваат со оние што одговараат на нивните верувања. Само кога се чувствуваат доволно безбедно, почнуваат да ги изразуваат своите ставови – преку „шеги“, наводно „логични“ аргументи или лични приказни што ја оправдуваат нивната нетолеранција. Тие често го претставуваат ова однесување како искреност или „реалистичен поглед на светот“, а не како дискриминација“, објаснува Траверс за „Психологија денес“.
Со текот на времето, доколку не наидат на отпор, ваквите ставови стануваат поизразени и присутни во секојдневните разговори. Доколку вашиот партнер изрази непријатност, ќе наиде на одбранбени реакции како што се: „Премногу си чувствителен“, „Тоа е само мое мислење“ или „Тоа е мое право“.
„Предупредувањата се намалуваат, а лицето се труди повеќе да го оправда останувањето во врската затоа што партнерот е „добар“ во други аспекти“, додава психологот.
Хронично лажење
Лагите, особено малите, лесно се превидуваат на почетокот на врската. Траверс истакнува: „Луѓето често ги оправдуваат велејќи „сите понекогаш лажат“ или „ја прикриваат вистината“. Но, токму во оваа фаза на привлечност и идеализација е најлесно да се скрие вистината – сè додека не стане шема. Додека лагите почнат да стануваат повторувачки, емоционалната врска е веќе силна и станува тешко да се излезе од таа врска.“
Тој објаснува дека на почетокот тоа се безопасни работи – заборавена поранешна врска, претерување со достигнувањата или прикривање на обврските. Но, ако не се препознаат на време, лагите се продлабочуваат.
„Човек може да манипулира, да избегнува одговорност или да создава целосно искривена слика за реалноста. Со текот на времето, партнерот повеќе не знае дали може да верува и почнува да ја доведува во прашање сопствената перцепција. Наместо доверба, се развива сомнеж, а врската станува борба за безбедност и вистина. Искреноста е основа на секоја врска – и ако некој лаже за ситници, тешко е да се поверува дека ќе биде искрен во клучните моменти од животот“, заклучува психологот.