Оние во нивните 60-ти кои страдаат од овие проблеми се изложени на поголем ризик од деменција

Една неодамнешна студија спроведена од истражувачи од непрофитната истражувачка организација RAND спореди 181 фактор на ризик за развој на деменција кај 20.000 учесници, пренесува HuffPost.

Истражувањето ги анализираше податоците од национално репрезентативната студија за здравство и пензионирање на САД, која вклучува само луѓе постари од 50 години, и ја процени веројатноста за поврзаност на различни фактори на ризик со деменција две, четири и 20 години откако учесникот ќе наполни 60 години.

На кои фактори на ризик треба да се обрне внимание на 60-годишна возраст?

Како што пренесува HuffPost, истражувачите забележале „статистички значајна варијација во преваленцата на деменција кај луѓето околу 80-годишна возраст, во зависност од нивните карактеристики забележани кога биле на возраст од околу 60 години“.

Според резултатите што ги споделија во студијата, факторите на ризик за 60-годишници кои се поврзани со зголемен ризик од деменција вклучуваат:

  • Луѓе кои имаат полошо физичко здравје
  • Луѓе кои имале мозочен удар
  • Луѓе кои имаат пониски когнитивни способности
  • Луѓе кои имаат функционални ограничувања во движењето, грижата за себе, комуникацијата и слично
  • Луѓе кои имаат присуство на одредени гени
  • Луѓе кои никогаш не работеле или работеле само неколку години
  • Луѓе на кои им е дијагностициран дијабетес или имаат индекс на телесна маса од 35 или повеќе 
  • Луѓе кои никогаш не пиеле алкохол или оние кои го консумирале прекумерно
  • Луѓе кои никогаш не вежбаат
  • Луѓе кои постигнуваат ниски резултати на различни физички тестови
  • Луѓе кои имаат пониска совесност
  • Луѓе кои се помалку способни да учествуваат во хоби и активности кои вклучуваат нови информации.

Како што објави HuffPost, истражувачите веруваат дека дури 45 проценти од ризикот од деменција „може да се намали со промена на одредени животни навики“.

Ако страдате од повеќето од овие знаци, тоа не мора да значи дека ќе развиете деменција, тврдат истражувачите, туку само дека ризикот од развој на болеста се зголемува. Во истражувањето, тие заклучија дека „одржувањето што е можно поздрав и социјално активен начин на живот може да помогне да се зачува здравјето на мозокот“.