Првата жртва на мафијашката ликвидација со бомба во Белград беше Раде Меѓед (32) – на денешен ден пред 30 години.
Детонацијата на автомобил-бомба, недалеку од зградата на Претседателството на Србија, сe уште одекнува под земја. Првата жртва на експлозијата беше Раде Меѓед. Експлозивот под неговиот џип бил активиран на 15 ноември 1994 година, а овој сопственик на неколку белградски казина починал 20 дена подоцна во Клиничкиот центар.
Поради недоволната подготвеност на полицијата, а секако и поради недостиг на персонал и опрема во тогашното МВР не беше откриено кој го активирал експлозивот. До денес не се знае кој е бомбашот, иако „информиран за случувањата во подземјето“ талкаат меѓу различни верзии – од фактот дека се работи за експерт од бојното поле на просторот на поранешна СФРЈ. Тие едноставно ја пуштиле фантазијата, додека полицијата никогаш ништо не открила.
Меѓед беше еден од турбо-фолк богаташите родени за време на војната. Покрај тоа што беше сопственик на неколку казина во главниот град, тој важеше за човек со одлични врски во финансискиот и политичкиот естаблишмент бидејќи беше зет на познат белградски банкар.
Погледна од клупата
За неговата поврзаност со криминалците говори и податокот дека тој бил брат од мајчината страна на Радован Лагунџин Жапац, член на тогаш моќниот клан од Вождовац и еден од најдобрите пријатели на Александар Кнежевиќ Кнеле. По него Меѓед го нарекол и казиното „Жаба“.
На почетокот на Улица Кнез Милош, тоа ноемвриско попладне пред три децении, Меѓед се качи во својот џип. Тој го стартувал возилото и тргнал. Бомбата експлодирала во близина на паркот Пионирски, поради што и денеска се зборува дека бомбашот седел на клупа, од каде со далечински управувач ја активирал пеколната направа.
Интересна приказна е дека во тоа време експлозивите биле местени за да може да се активираат дури и со наједноставниот далечински управувач на телевизорот. Тоа е докажано во неколку примери, кога бомбашите биле убиени/повредени додека ја правеле пеколната направа, а експлозивот го активирале соседите од блиските станови.
Серија на бомби
Полицајците кои први се приближиле до џипот никогаш нема да ја заборават глетката на која наишле. Џипот беше дигнат во воздух, како и Меѓед, но даваше знаци на живот. Тој бил пренесен во Клиничкиот центар, каде на 5 декември починал.
Смртта на Раде Меѓед беше само почеток на црната серија во Белград. Пластичните експлозиви ТНТ, витез и Семтекс биле користени за автомобили бомби. Беше лесно да се дојде до него поради војната во Србија, но беше тешко да се најде некој што ќе го назначи професионално, бидејќи тоа беше работа со висок ризик.
Одредени криминални групи години подоцна се специјализираа за вакви ликвидации, бидејќи бараат помала логистика, но и помала можност тој што го поставува експлозивот да остави траги, бидејќи пожарот по експлозијата ги уништува доказите. Во прометните градови, убиецот е полесно да го напушти местото на експлозија незабележано.
Наивна смрт
Радован Лагунџин Жабац е убиен кога имал само 20 години, на улицата Војводе Степе во Белград. Кобните истрели кон него биле испукани од соперник (осуден на три години затвор) при расправија на 1 декември 1990 година.