Иако многу парови ја гледаат интимноста како второстепена мисла во врската, сексуалната терапевтка Чамин Аџан, со повеќе од дваесет години искуство, верува дека таа е клучен елемент на секоја здрава и стабилна врска. Според неа, интимноста не е луксуз, туку јадро на емоционалната поврзаност.
Нејзината работа со клиенти покажува дека недостатокот на блискост честопати влијае не само на романтичните врски, туку и на работните перформанси, пријателствата, па дури и на физичкото здравје. Во многу случаи, луѓето доаѓаат на терапија поради стрес или анксиозност, само за подоцна да откријат дека вистинската причина е емоционалната дистанца и нарушената интимност во врската.
Подолу се наведени четири вообичаени и изненадувачки „незабележливи“ фактори кои, според експертот, тивко ја поткопуваат интимноста – и совети како да ги препознаете и решите.
1. Паметни телефони и технологија
Една од најголемите пречки за интимност во современите врски е постојаното присуство на екрани. Терапевтот истакнува дека дури и кратките погледи кон известувањата можат да го прекинат емоционалниот тек меѓу партнерите и да испратат порака дека личноста не е целосно присутна.
На паровите им се препорачува да разговараат заедно за тоа како употребата на мобилни телефони или други уреди влијае на нивната врска. Корисно е да се воспостават едноставни правила, како што се „зони без екрани“ – на пример, во спалната соба или за време на вечерата. Иако може да изгледа ограничувачки, присуството без одвлекување на вниманието е од суштинско значење за развивање и одржување на интимноста.
2. Нерешени врски со поранешни партнери
Важно е да препознаете дали сè уште постои емоционална врска со вашиот бивш партнер. Затворањето на поглавје не значи заборавање, туку враќање на сопствениот емоционален капацитет. Се препорачува запишување на вашите мисли во дневник, разговор со терапевт или пишување писмо до вашиот бивш партнер кое нема да биде испратено. Исто така, се препорачува да се отстранат физичките потсетници, како што се пораки, фотографии или подароци, за да се направи простор за нова фаза од животот.
3. Негативни внатрешни верувања
Многу луѓе се склони кон самосаботажа преку мисли како „Не сум доволно добар“, „Веројатно повеќе не сум му/ѝ интересен/а“ или „оваа врска нема да трае“. Терапевтот забележува дека овие мисли често се засноваат на страв и несигурност, а не на вистински докази. Ваквите обрасци на размислување можат да ги спречат луѓето дури и да се отворат кон подлабоки врски.
Експертите предлагаат да се преиспитаат негативните мисли: Дали е ова факт или страв? Какви докази постојат за и против она што го верувам? Се препорачува техниката на преформулирање на мислата, или гледање на ситуацијата од пореална перспектива. На пример, наместо „веројатно повеќе не ме сака“, покорисно е да се размислува: „Не знам како се чувствува сè уште и можам да си дадам време да го сфатиме тоа заедно“.
4. Одговор на стрес
Стресот е еден од најчестите „убијци“ на интимноста. Според таканаречениот модел на двојна контрола во сексуалната терапија, луѓето имаат „забрзувачи“ (работи што ги стимулираат емоционално или сексуално) и „сопирачки“ (работи што ги блокираат). Кај некои луѓе, стресот ја зголемува потребата за поврзување, додека кај други, целосно ја блокира желбата за интимност.
Препорачливо е да ги следите сопствените реакции на стрес. Ако некое лице забележи дека се повлекува и затвора во стресни ситуации, корисно е искрено да разговара за ова со својот партнер. Пример за комуникација што го препорачува терапевтот е: „Забележав дека во стресни моменти ми помага да се чувствувам поддржано. Не е тоа што те одбивам, само ми треба време да се ресетирам.“
Важно е да го вклучите вашиот партнер во процесот и да покажете љубопитност за неговите емоционални поттикнувачи и потреби. Овие разговори не мора да бидат совршени – само треба да бидат искрени. Во оваа размена се гради вистинската интимност.