Во социјалистичка Југославија, имаше компании кои не само што вработуваа десетици илјади луѓе, туку и носеа значителен приход од странска валута преку извозни проекти. Да ги погледнеме петте најголеми индустриски гиганти, што произведуваа, колку луѓе вработуваа и зошто исчезнаа од пазарот.
1. Југословенски бродоградилишта – кралеви на бродоградилиштето
Бродоградилиштата во Сплит, Риека и Пула беа симбол на индустрискиот потенцијал на Југославија. Тие произведуваа патнички, товарни и специјални бродови, кои се извезуваа во САД, Западна Европа и Блискиот Исток. Со 20.000-30.000 вработени во поединечни бродоградилишта, тие поседуваа пристаништа, монтажни и инженерски погони. Колапсот се случи поради високите трошоци за производство, застарените технологии и конкуренцијата од Азија во текот на 80-тите и 90-тите години.
2. Раде Кончар – гигант во електроенергетиката
Загрепската компанија „Раде Кончар“ произведувала електрични уреди, трансформатори, индустриска опрема и електрични машини. Со 10.000-15.000 вработени, имала фабрики, истражувачки центри и широка дистрибутивна мрежа. Нивните производи се извезувале во Источна и Западна Европа, Блискиот Исток и Советскиот Сојуз. Колапсот се случил поради застарената технологија, отворениот пазар од 1990-тите и приватизацијата која не успеала да го задржи својот претходен дострел.
3. Енергоинвест – лидер во енергетиката и инженерството
Сараевскиот гигант „Енергоинвест“ беше клучен извозен партнер во Африка, Блискиот Исток и Советскиот Сојуз, обезбедувајќи електрични инсталации и инфраструктурни проекти. Со 20.000–25.000 вработени, компанијата имаше дизајнерски канцеларии, склопување и производство на опрема. Војна 1992–1995 година. тие ги уништија производствените погони и пазарите, што доведе до распаѓање на помали фирми.
4. IMT – моќта на земјоделството
Индустријата за машини и трактори (ИМТ) од Белград произведуваше трактори, земјоделски машини и индустриска опрема. Со 10.000-15.000 вработени, поседуваше погони за монтажа, делови и истражувачки лаборатории. Колапсот се случи поради застарено производство, неефикасно управување и неуспешна приватизација во 2000-тите.
5. Први мај – текстилна легенда
Загрепската Првомајска произведувала готова облека, облека и униформи, извезувајќи ги во Западна Европа и САД во текот на 70-тите и 80-тите години. Со 15.000-20.000 вработени, имала фабрики, дизајнерски студија и изложбени салони. По 1990-тите, отворањето на пазарот и поевтината азиска конкуренција довело до приватизација и пад на пазарниот удел.
Овие компании беа столбови на југословенската економија, вработувајќи десетици илјади луѓе и носејќи значителен девизен курс преку извоз. Нивниот пад е поврзан со застарени технологии, отворен пазар, приватизација и војни, но нивното влијание врз индустрискиот развој на Југославија останува неизбришливо.