По четири дена од најжестоките борби меѓу Индија и Пакистан во последните половина век, како и тропотењето на нуклеарното оружје, Доналд Трамп во саботата изјави дека двете земји постигнале „целосен и моментален прекин на огнот“.
Но, во индискиот главен град, Њу Делхи, многу високи функционери беа бесни, според Блумберг.
Соопштението на американскиот претседател на „Truth Social“ ги изненади клучните функционери. Она што навистина ги навреди не беа само напорите на САД за деескалација на војната.
Разговорите меѓу Индија и Пакистан се водеа зад сцената дури и додека беспилотни летала и ракети летаа напред-назад, таргетирајќи воени бази од двете страни во најинтензивните борби од војната во 1971 година.
Наместо тоа, тоа беше потег на Трамп да го засени премиерот Нарендра Моди, да ја поткопа долгогодишната политика на Индија за решавање на територијалниот спор околу Кашмир преку билатерални разговори и – можеби најлошо од сè – да ги стави заколнатите непријатели на рамноправна основа, потег на кој властите во Њу Делхи се спротивставија додека економијата на земјата напредува далеку пред пакистанската.
Гневот го изрази еден од најгласните поддржувачи на Моди, националистичкиот ТВ водител Арнаб Госвами. Тој ја користеше својата ноќна телевизиска програма за да повика на силен воен одговор откако вооружени лица убија 26 лица, повеќето од нив туристи, во Пахалгам, град во индискиот Кашмир, на 22 април. Индија го нарече масакрот најлошото терористичко насилство од нападите во Мумбај во 2008 година.
Владата на Моди го обвини Пакистан, кој негираше вмешаност, за избувнувањето на непријателствата минатата недела.
Иако финансиските пазари веројатно ќе го поздрават какво било примирје, неизвесно е дали тоа ќе се одржи: Двете страни пријавија напади со беспилотни летала по должината на Линијата на контрола, де факто границата на Кашмир, само неколку часа по објавата на Трамп, иако примирјето се чинеше дека се одржува во недела.
Индија, исто така, одби да го оживее деценискиот договор за вода, клучен за економијата на Пакистан.
И начинот на кој се одвиваше самото примирје можеби помогна да се постават темелите за уште поинтензивни борби во иднина. Многу Индијци се лути на САД и го гледаат исходот како пораз, со што се врши дополнителен притисок врз Моди силно да возврати на какви било идни напади врз цивили или прекугранични провокации.
Во меѓувреме, во Пакистан, веста за прекинот на огнот беше дочекана со огномет и прослави, а армијата беше прогласена за победничка – поттик за врвните генерали да го следат истиот прирачник во идните судири.
Уште полошо, официјални лица запознаени со ситуацијата рекоа дека одредени црвени линии биле преминати во текот на четиридневните борби, што ќе го направи секој иден конфликт понепредвидлив и потежок за деескалација.
За разлика од претходните години, кога нападите беа во голема мера ограничени на спорниот регион Кашмир, официјалните лица изјавија дека целата меѓународна граница што се протега до Индискиот Океан сега е погодна за напади, вклучувајќи ги и воените бази во близина на големите градови.
А оружјето е пософистицирано и посмртоносно, од камикази дронови до кинески борбени авиони кои се покажаа изненадувачки ефикасни.
Конфликтот околу Кашмир веројатно нема да се реши наскоро, без разлика колку Трамп се залага за мир. А најновите тензии само покажуваат потенцијал за поголемо насилство.