Синдромот на хроничен замор е болест признаена од Светската здравствена организација и дадена шифра R-53.8 минатата година, а од 1969 година веќе постои шифра G-93.3 за „синдром на пост-вирусен замор“. Тоа е сериозна болест, особено сега кога се појавува речиси во форма на епидемија по инфекцијата со Ковид, но многу луѓе не знаат како да ја разликуваат од замор и често, затоа, не ја третираат. Затоа, во оваа прилика, гостинот на проф. д-р Бранислав Миловановиќ, неврокардиолог.
Важно е да се направи разлика помеѓу замор и хроничен замор, споделува Миловановиќ.
– Синдромот на хроничен замор е болест и е сериозна. Има еден облик на банализирање и мислиш дека е уморен, уморен сум и јас, па што. Случајно, тоа го правам 30 години. Имате Фокуда, јапонски критериуми, канадски критериуми… Накратко, тоа е замор кој трае подолго од 6 месеци и ви го нарушува нормалниот живот. Имате проблем со пад на енергијата, нарушување на спиењето, па дури и кај помладите имате пад на интелектуалните способности, меморијата, концентрацијата и тоа е она што најмногу ве загрижува. Дизаутономија, губење свест, болки во мускулите и зглобовите, повеќето имаат стомачни проблеми, тука имаме сериозен проблем – рече тој и наброја четири степени на болест.
– Првиот степен е тоа што го спомнав. Второто е кога веќе не можеш да работиш, а потоа пациентите имаат голем проблем, никој не ги разбира, тоа е само втор степен. Ја напуштаат работата затоа што никој не ги разбира, прават дијагноза и се е во ред, бидејќи оваа болест се манифестира со оштетување на митохондријалното ниво на органелите кои произведуваат енергија, мора да се направи мускулна биопсија или неврокардиолошко тестирање каде може да се видат само промени. Ако некој учи, луѓето дури и ги напуштаат студиите, а никој не им верува… И трет степен е пациентот да не може да излезе од дома, а четвртиот да стане од кревет! – рече Миловановиќ.
Тој наведува дека по Ковид оваа болест масовно се појавила .
– Имаме подгрупа на пациенти кои доаѓаат со дијагноза на оваа болест. Има јасно дефинирани критериуми. Направете дијагностика . Анксиозноста, фобиите, стравовите често се засилуваат и овие луѓе често завршуваат на невропсихијатар, а тоа не е во ред, во основа е органски проблем, а не психолошки. Тоа е пропаст на сите системи, бидејќи овие органели се во сите клетки. Ако имате криза, намалете ја неврокардиолошката, гастроентеролошката дијагноза, ако имате стомачен проблем… Постои европска мрежа на МЕА каде експертите се занимаваат со оваа болест и научно и клинички – рече Миловановиќ.