Легендарниот германски тенисер Борис Бекер отворено проговори за тешкиот период што го поминал во британските затвори! Поранешниот победник на Вимблдон, кој во текот на својата кариера имал богатство проценето на дури 44 милиони евра, бил прогласен за банкрот во 2017 година, а пет години подоцна бил осуден на две и пол години затвор за криење средства и кредити од доверители.
Бекер (57) помина вкупно осум месеци зад решетки, во затворите ХМП Вандсворт и Хантеркомб, пред да биде депортиран од Велика Британија.
Во интервју за „Зидојче Цајтунг“, тој откри колку бил тежок животот зад решетки:
– Оваа бесконечност ја јаде душата и го кине умот. Брзо сфаќате дека затворот всушност го водат затворениците. Разговорите со сопругата по телефон беа мојот „спас“, единствениот начин да останам свој. До октомври спиев во тренерки и чорапи. Некои ноќи беше толку ладно во ќелијата што спиев во две јакни и два пара чорапи, со пешкир околу главата – рече Бекер.
– Изгубив седум килограми во првите четири недели. Причините беа емоционален стрес, малку храна, без алкохол, без слатки. Вечерата беше послужена во 16 часот. Мојата сопруга иронично рече: „Борис, толку многу ослабе, не треба ли да прашаме дали можеш да останеш подолго?“
За разлика од многу познати личности кои наводно добиле преференцијален третман зад решетки, Бекер вели дека морал сам да се бори за почит:
– Со месеци работев за да се етаблирам како сигурна и почитувана фигура меѓу чуварите. Мојата улога на „стоички филозоф“ и моите обврски во теретана ми помогнаа во тоа.
Слободното време го поминувал на разни начини – па дури и играл покер со затвореници од Романија, што завршило непријатно:
– По една партија покер со романски затвореници, која траеше неколку дена, завршив со долг од 500 фунти. Секако, беше глупаво и детско да се игра покер со такви луѓе, но сакав да останам верен на вистината во книгата, инаку нема смисла да ја пишувам. По тенисот играв покер професионално, па си помислив – што може да се случи? Само малку забава од страна. Но, играв со вистински криминалци, кои доаѓаа во мојата ќелија и се обидуваа да ме удираат ако не платам. Ако пријател надвор од затворот не го реши проблемот со плаќање, денес ќе бев сосема поинаква личност – рече Бекер.
Иако поминаа три години од неговото ослободување од затвор, тој признава дека искуството сè уште го прогонува:
– Никогаш не можеш целосно да се ослободиш од тоа време. Го носиш затворот со себе во нов живот. Можам да заспијам само ако вратата од спалната соба е целосно затворена. Во креветот лежам толку блиску до работ што речиси ќе испаднам. Кога спијам, дури и најголемиот душек се претвора во тесен кревет. Не сум психолог, можам само да кажам дека сè беше поинаку пред затворот.