Белата куќа го објави трговскиот договор меѓу САД и ЕУ за намалување на царините

САД и Европската Унија во четврток открија нови детали за нивната трговска рамка, вклучувајќи ги спорните и очекуваните тарифи за фармацевтски производи и полупроводници.

По неколку недели жестоки преговори, Брисел и Вашингтон конечно постигнаа трговски договор кон крајот на минатиот месец, со кој се воведуваат вкупни тарифи од 15% за извозот на ЕУ во САД.

Според договорот, ЕУ, исто така, вети дека ќе купи американска енергија во вредност од 750 милијарди долари и ќе инвестира најмалку дополнителни 600 милијарди долари во САД, објави „Телеграф“.

Многу политички и бизнис лидери во Европа во тоа време изразија загриженост за нерамнотежата на договорот. Неколку прашања останаа неодговорени, вклучително и тоа која царинска стапка ќе се применува на некои стоки на кои американскиот претседател Доналд Трамп им наметна секторски давачки.

Соопштението од четврток конечно обезбеди повеќе детали во време кога многу други трговски партнери сè уште чекаат и преговараат за слична јасност во врска со нивните соодветни трговски договори со САД.

Клучните точки во изјавата вклучуваат обврска на САД да „применат повисока тарифа од најповластената нација на САД (MFN) или тарифа од 15 проценти, составена од MFN тарифата и реципрочна тарифа, за стоки со потекло од Европската Унија“.

Од 1 септември, САД ќе применуваат тарифи со заштитен знак на повластена валута само за одредени стоки од ЕУ, вклучувајќи ги „недостапните природни ресурси (вклучувајќи плута), сите авиони и делови од авиони, генеричките фармацевтски производи и нивните компоненти и хемиските прекурсори“.

Некои таканаречени тарифи од Член 232 се ограничени на пошироката царинска стапка од 15%, вклучувајќи ги и оние за дрва, полупроводници и фармацевтски производи, според висок функционер на американската администрација.

Ова е значително под стапките со кои Трамп еднаш се закани, како и со данок од 100% на полупроводниците. Во меѓувреме, во соопштението се истакнува дека ЕУ има за цел да „ги елиминира царините за сите американски индустриски стоки и да обезбеди преференцијален пристап до пазарот за широк спектар на американски морски плодови и земјоделски стоки“.

Во изјавата се вклучени и сознанија за ветувањата на ЕУ за купување и инвестиции во енергија, кои претходно покренаа прашања за нивната изводливост и за потенцијалните последици доколку обврските не се материјализираат.

Во најновото соопштение се повторени бројките за планираните трошоци на ЕУ, вклучително и за чипови за вештачка интелигенција, енергија и пошироки инвестиции во САД, но тие се опишани како насочени и очекувани, а не како гарантирани обврски, изјави висок функционер на администрацијата.

Во соопштението од четвртокот, исто така, се наведуваат плановите ЕУ „значително“ да ја зголеми набавката на американска воена и одбранбена опрема, дури и кога Европа вети дека ќе ги зајакне сопствените одбранбени капацитети.

Вреди да се напомене дека најновиот договор не носи никакви промени во однос на Законот за дигитални услуги на ЕУ, кој вклучува регулативи за големите технолошки компании и долго време е точка на спор во трговските разговори за Трамп.

Европскиот фармацевтски сектор – главниот извор на увоз на фармацевтски производи во САД – исто така ќе има царини ограничени на 15%. Клучната поента е дека стапката нема да се додава покрај другите царини низ ЕУ.

Администрацијата на Трамп, исто така, се согласи да ја примени својата политика на цени на лекови по принципот „МФН“ само на генерички лекови, почнувајќи од 1 септември. Директивата има за цел да ги намали цените на лековите во САД преку нивно поврзување со типично пониските цени што ги плаќаат другите развиени земји.

Во април, администрацијата на Трамп започна таканаречена истрага според Член 232 за фармацевтски производи за да го испита влијанието на увозот врз националната безбедност. Во последните недели, Трамп се закани со царини до 250% за фармацевтскиот сектор и им постави ултиматум на големите фирми барајќи да ги намалат цените на лековите во САД.

Лидерот на Белата куќа долго време го критикуваше секторот за она што го нарече „злоупотребливи“ практики на одредување цени, а истовремено ги повика фирмите да ги преместат своите производствени операции во Соединетите Држави во обид да го зајакнат домашното производство.

Ова предизвика низа инвестициски обврски во САД во текот на изминатите неколку месеци, вклучувајќи ги и оние од „Новартис“, „АстраЗенека“ и „Рош“, како и прилагодувања на цените од „Ново Нордиск“ и „Ели Лили“.

САД и ЕУ во четврток соопштија дека се согласиле на условна царина од 15% за европските автомобили и делови за автомобили наменети за САД – но само откако Брисел ќе воведе закон за намалување на индустриските давачки, според висок функционер на администрацијата.

Службеникот додаде дека само воведувањето на законодавството на ЕУ за намалување на индустриската царинска стапка би било доволно за да се започне овој компромис.

„Во однос на автомобилите, Соединетите Американски Држави и Европската Унија имаат намера да ги прифатат и да обезбедат меѓусебно признавање на стандардите едни на други“, се наведува во заедничката изјава на САД и ЕУ објавена во четврток.

Според условите на трговската рамка постигната на крајот на јули, ЕУ соопшти дека ќе ги елиминира „веќе ниските“ царини за индустриски стоки од САД.

Кон крајот на минатиот месец, Трамп го поздрави првично претставениот рамковен договор како најголемиот трговски договор досега склучен и таков што ветуваше дека ќе биде „одличен за автомобилите“.

Перспективата за царина од 15% за автомобили и автоделови претставува значително намалување од заканата на американскиот претседател за воведување царини од 30%. Исто така, речиси ја преполови постојната царинска стапка за автомобилскиот сектор во Европа од 27,5%.

Индустриските групи претходно изразија длабока загриженост за трошоците поврзани со реалноста на тарифите.

Германското здружение на автомобилската индустрија (VDA), кое претставува повеќе од 620 компании вклучени во германскиот автомобилски сектор, предупреди дека американската царина од 15% на автомобилските производи „ќе ги чини германските автомобилски компании милијарди секоја година и ќе им претставува товар во средината на нивната трансформација“.