Катарина Константиновиќ беше внука на Јеврем Обреновиќ, биолошкиот брат на принцот Милош. Имала еден брат, полковник Александар Константиновиќ и полусестра Симона – Симка. На Катерина ја родила Анка во вонбрачна врска со нејзиниот зет Јован Герман.
Откако умрел таткото на Катарина, принцот Михаило повремено ги поканил братучедките Анка и Катарина да живеат во кралскиот двор. Несреќно оженет со грофицата Јулија Хуњади, која не можела да се породи, Михаило сакал развод, пишува Дневно.
Јулија имала љубовник, грофот Карл фон Аренберг, а Михаило сакал да се ожени со својата роднина – Катарина Константиновиќ.
Тоа беше главната причина за гневот на српскиот народ, кој не ја ни сакаше Јулија – поради нејзината католичка вера и унгарско потекло, но незадоволството порасна кога се прошири вестта дека принцот сака да се ожени со својата роднина. Тоа не им се допаднало ниту на свештенството, ниту на политичарите, па самиот премиер Илија Гарашанин бил сменет од функцијата во 1867 година, меѓу другото, поради неговиот приговор за разводот и идниот брак на српскиот принц.
Сепак, бракот не се одржа и Катарина не стана принцеза. Принцот Михаило бил убиен додека шетал по Кошутњак во 1868 година. Во тоа време со него биле и неговите роднини. Катарина била ранета, мајка и’ била убиена, додека храбро се борела со вооружените напаѓачи, а баба и’ Томанија побегнала неповредена. Истата 1868 година, дваесетгодишната Катарина се омажила за генералот Миливој Петровиќ Блазнавац.
Ако се земе предвид дека се точни гласините дека Блазнавац бил вонбрачен син на принцот Милош, Катарина се омажила за полубратот на мајка си. Генералот бил дури 24 години постар од неговата млада сопруга. Тие го добија синот Воислав и ќерката Милица, која почина како дете.
По пет години брак, во април 1873 година, генерал Блазнавац починал, а Катарина повторно се омажила. И повторно за нејзин братучед.
Михаило Богиќевиќ Оцика беше министер за градежништво на Србија и 18-ти градоначалник на Белград. Двајцата ја напуштиле Србија и започнале номадски живот, движејќи се низ цела Австро-Унгарија. Оцика и Катарина ја посвоија Делфа Иваниќ, која стана позната сликарка, филантроп и заедно со Надежда Петровиќ, идејниот творец на Кругот на српските сестри.
Фаталната Катарина го остави сопругот поради млад љубовник – пријател на нејзиниот син Воислав. Како разведена, таа добивала финансиска помош од нејзиниот син, војник, но и од Симка, нејзината полусестра која била мажена за романски политичар и служела како дворска дама на романската кралица Елизабета.
Катарина Константиновиќ имала 62 години кога починала во Ниш, каде нејзиниот син Воислав бил стациониран како војник. Таа е погребана во Белград, а Воислав починал истата година.