Офра Хаза била легендарна израелска пејачка со јеменско потекло, а нејзиното целосно име било Бат-Шева Офра Хаза.
Приказната за нејзиниот живот е неверојатна приказна за славата, моќта, љубовта, убавината, музиката, жртвите и приказна за разорните општествени предрасуди, погрешни одлуки и неочекувана трагедија.
Родена е во сиромашно имигрантско семејство во 1957 година како деветто и најмало дете. Од канџите на сиромаштијата ја оттргна само нејзиниот огромен талент и глас со кои ги маѓепса сите што ја запознаа.
Кога имала дванаесет години, нејзиниот талент го открил агент на детскиот театар „Безалел Алони“. Нејзината кариера незапирливо се проби до врвот на светската музика, додека тамошните медиуми ја обожаваа, припишувајќи и го епитетот „Мадона од истокот“.
Пејачката многу години подоцна од позиција на ѕвезда често истакнувала дека гласот е единственото нешто што го користи на патот до успехот.
Таа „едноставност“ на која се потпирате и во која верувате кога имате огромен талент во вашите раце ја доведе брзо до успех.
На националниот фестивал „Мизрахи“ во 1974 година го освои третото место, а потоа пет години подоцна доби важен ангажман, да отпее број за филмот „Хагашаш хаХивер“, кој стана голем хит во Израел токму поради нејзиното пеење.
Таа беше сакана од многумина, а потоа по објавувањето на нејзиниот прв албум „Al Ahavot Shelanu“ (“Our Love”) во 1980 година, нејзината популарност доживеа голем скок.
Нејзините последователни албуми и наградите што ги доби за нив покажаа дека Хаза е на пат кон ѕвездите.
Хаза имаше низа успеси низ годините, од феноменални синглови до најпродавани албуми и бројни настапи и фестивали до работа на филмска музика. Круната на нејзината посветеност на музиката дојде во 1983 година, кога и се отворија сите врати на светската сцена, по второто место на Евровизија, со песната “Chaime”.
Најголема меѓународна популарност постигна со песната „Im Nin’Alu“, а потоа ја маѓепса јавноста со прекрасниот, потресен број „Save Us“ од анимираниот филм „The Prince of Egypt“, кој го отпеа вкупно во 17 јазици.
Многумина сакаа да ја слушаат прекрасната Офра, па таа настапуваше на бројни европски и американски музички фестивали. Албумот „Shaday“, кој таа го сними во овој период, кој беше 13-ти во нејзината кариера, продаден е во над милион примероци ширум светот.
Ги бришеше границите со својата музика, пееше на неколку јазици, на хебрејски, арапски, арамејски, англиски, шпански…
Големо признание за нејзината работа беше номинацијата за наградата „Греми“ во 1992 година, за албумот „Kirya“, што ја направи првата пејачка од Израел номинирана за оваа награда.
Албуми од платинести и златни изданија, песните „Save Us“ во анимираниот филм „Принцот од Египет“, изведбата на доделувањето на Нобеловата награда за мир на Јицак Рабин, израелска политичарка, во 1994 година ја заокружуваат нејзината музичка приказна.
И покрај славата и богатството, Офра остана приземјена, лојална на своето семејство, високо морална и религиозна, што доведе до тоа да се смета за еден вид божество и легенда во нејзиниот роден Израел.
Интересно е што Офра во текот на животот останала непризнаена во круговите на нејзината блиска фамилија, која постојано ги оспорувала нејзините заслуги и вредност, нагласувајќи дека жената без семејство е никој и ништо. Фигуративно, тоа најдобро го опишува репликата на нејзиниот брат: “Која е по ѓаволите Офра? Само невенчана жена без семејство!”
Обожаваната и погрешно разбрана пејачка продолжи да го чека вистинскиот. Но, пред таа средба и пред големата трагедија што се случи, Офра и нејзините колеги доживеаја несреќа во 1987 година кога авионот со кој патуваа се урна на планина на границата меѓу Израел и Јордан.
Имаше дури и вест дека музичката ѕвезда починала, па сознанието дека преживеала било поздравено како уште еден знак за нејзината посебна судбина. А како најголем празник се славело денот кога се дознало дека Офра е жива.
Тоа што и се случило 13 години подоцна не било нешто посебно, тоа било најстрашното нешто.
Живеела мирно, без ниту една дамка во кариерата, без компромитирачки фотографии со мажи, без трага од скандал. Напротив, Хаза била позната како жена во постојана потрага по голема љубов, решена да остане девица до првата брачна ноќ. Многубројните додворувачи и додворувачи не и биле интересни, а таа цврсто верувала дека Бог ќе и го покаже човекот на нејзиниот живот. „Принцот на бел коњ“, барем како што веруваше, за убавата Еврејка пристигна дури на 39 години во ликот на бизнисменот Дорон Ашкенази.
За жал, иако не се знае многу за нејзиниот краток брак, сигурно е дека сопругот ја заразил со СИДА, што индиректно влијаело на нејзината прерана смрт. Имено, Офра трагично почина во 2000 година како последица на пневмонија предизвикана од вирусот ХИВ. Нејзините последни денови биле обележани со голема болка. Поради љубов со погрешен маж, нејзиниот ангелски глас прерано починал.
Само една година подоцна, од предозирање умира и нејзиниот сопруг. Деталите и вистинската вистина за смртта на парот остануваат мистерија до ден-денес, а нејзиното семејство одбило нешто да коментира.
Шест месеци пред нејзината смрт, во есента 1999 година, Офра Хаза ги снимила своите последни материјали кои до ден денес не ја виделе светлината на денот.
За нејзиниот живот и последните денови е снимен документарен филм. Семејството зборуваше за тоа како нејзиниот сопруг зависник од дрога ја заразил со ХИВ, ја спречил да оди во болница за да не се знае, така што таа оној кој го сакала најмногу всушност бил нејзиниот џелат.