Шефот на Вагнер групата, Евгениј Пригожин, води сопствена војна во источна Украина, а освојувањето на украинскиот град Соледар во Доњецк уште еднаш му послужи да ги велича своите платеници и во исто време да ги дискредитира руските вооружени сили, кои не успеваат да направат она што тој го може. Во последните месеци, Пригожин постојано ги критикуваше командантите на руската армија, особено кога украинските војници постигнаа успеси во регионот Харков на исток и Херсон на југ на есен. Неговото сурово присуство станува се почесто и погласно.
И Институтот за проучување на војната (ISW) оцени дека водачот на паравоената војска на Вагнер го искористи нападот врз Соледар за „да го подигне сопствениот политички статус и индиректно да ја критикува конвенционалната руска армија“. Минатиот месец во Доњецк, Пригожин им рече на своите борци: „Кога ќе ја победиме нашата внатрешна бирократија и корупција, тогаш ќе ги победиме и Украинците и НАТО… Сега проблемот е што бирократите и оние кои се вклучени во корупција нема да не слушаат бидејќи сите пијат шампањ за Нова Година“.
Откако стана јасно дека Вагнеровците го освоија поголемиот дел од Соледар, Пригожин бескрајно ги фалеше своите платеници и криминалци на страницата Телеграм на неговата компанија. Тој изјави дека „Групата Вагнер успеала поради своето богато искуство, независност, ефикасна воена опрема и супериорен систем за управување.“ Тој ги посочи овие елементи со цел да ги издигне своите борци над другите руски војници и да предизвика подобар ефект на регрутирање бидејќи му треба повеќе живи мртовци.
Тој не кажува ништо за цената што е платена за освојување на мал украински град. И тоа е – изразено во човечки животи – морничаво. Малку генерали би изгубиле битка со толку луѓе колку што тој испратил во нивната смрт. Пригожин фрли околу 40.000 борци на Бахмут и Соледар. Најмалку 4.100 загинале, според Гардијан. Уште 10.000 се ранети.
Брутална тактика на смртта
Како што е познато, минатата пролет паравоената група на готвачот на Путин за своја главна цел и предмет на воена опсесија го избра украинскиот град Бахмут, град со 72.000 жители. Со месеци, Пригожин фрлаше баталјон по баталјон од слабо обучени војници – главно поранешни затвореници – во Бахмут. Нивната тактика била да испраќаат војници како жртвени овци на колење. Штом некој е убиен, тие веднаш испраќаат други на линијата на фронтот, додека несобраните трупови на нивните убиени колеги лежат околу нив како фрлени трупци. За тоа сведочат бројните видеа објавени на Телеграм и Твитер. Украинците убија илјадници борци на Вагнер и тврдоглаво го држеа Бахмут и таму страшната тактика на човечки бранови не функционираше.
Меѓутоа, во Соледар, кој се наоѓа северно од Бахмут, Пригожин уште побрутално го искористил и на крајот ги истиснал Украинците. Некои воени аналитичари сметаат дека ова е Пировата победа на Пригожин, која на крајот скапо ќе ја чини Вагнер групата бидејќи таа е целосно исцрпена и потрошена. Ниту една копнена борбена сила не може да одржи офанзивни операции откако ќе изгуби повеќе од една третина од својата сила. Не може ниту групата Вагнер.
Линијата не е пробиена
Дали и колку брзо Пригожин може да регрутира нови борци може да влијае на тоа што ќе се случи следно. Никој не очекува платениците да се откажат од Бахмут, згора на тоа, освојувањето на Соледар ќе биде претставено од Пригожин како доказ дека неговата тактика со човечки бранови функционира и вреди за страшната крвава цена.
Руските блогери се задоволни од заземањето на Соледар, но предупредуваат дека украинската одбранбена линија не е пробиена.
„Заземањето на центарот и поголемиот дел од Соледар од единиците на Вагнер е несомнен тактички успех“, напиша Игор Гиркин, руски екстремист кој одигра клучна улога во руската анексија на украинскиот полуостров Крим во 2014 година. „Сепак, непријателскиот фронт не е пробиен. Непријателот создава нова линија на одбрана на западната периферија, потпирајќи се на рудниците за сол. Битките за градот сè уште не се завршени – ќе мора да упаднат во западните предградија и предградијата. Непријателската команда дефинитивно ја контролира ситуацијата“ – заклучи Гиркин.
Гиркин, исто така, тврди дека имало акутен конфликт помеѓу неофицијалните инвазивни сили (т.е. Вагнер) и традиционалната руска воена команда. Тој посочи и дека ваквата динамика во виорот на војната е целосно неприфатлива и дека најголема опасност за операциите на Вагнер групата е началникот на рускиот Генералштаб Валериј Герасимов. Наводно, Герасимов и министерот за одбрана Сергеј Шојгу сакаат да ја распуштат групата Вагнер и да ги инкорпорираат платеничките трупи во редовната руска армија.
Јавната кампања на Пригожин, иако ги искористи лошите перформанси на руската војска, не е предизвик за самиот Путин. На рускиот претседател очигледно му е корисно да има некој кој ќе биде на петиците на воениот естаблишмент. Заедно со чеченскиот водач Рамзан Кадиров, Пригожин стана лиценциран фактор на нарушување на Русија.