Ново истражување покажа дека младите луѓе на состаноци го ценат контактот со очи повеќе од физичкиот допир. Според податоците објавени од „Њујорк пост“, 59 проценти од 20-годишниците го сметаат погледот за поинтимен од допирот – откривајќи голема промена во перцепцијата за блискост.
Студија на EZContacts, во која биле анкетирани илјада синглови и луѓе во врски, покажала дека погледот станал клучен во создавањето романтична врска.
Погледни пред да допреш
Авторите на студијата истакнуваат дека контактот со очи е исклучително личен – може да предизвика поврзување побрзо од разговорот и да создаде чувство на блискост уште од првата средба. Дури 62 проценти од девојчињата од генерацијата Z признале дека го сметаат погледот за попривлечен од допирот, а 55 проценти од момчињата мислат истото.
Оваа преференција произлегува од желбата на генерацијата Z за автентични искуства. Младите луѓе сè повеќе се свртуваат кон средби од реалниот живот и нефилтрирани моменти, додека се оддалечуваат од апликациите за запознавање за кои велат дека премногу ја имитираат вештачката реалност. „Средбите во живо и воспоставувањето контакт со очите може да бидат начин луѓето да изградат доверба, пробивајќи ја бучавата од онлајн неискреноста“, објаснуваат аналитичарите.
Очилата како нов симбол на привлечност
Анкетата, исто така, откри интересен тренд – очилата се сметаат сè повеќе за привлечни. Повеќе од половина од испитаниците (58 проценти) рекле дека ги сметаат луѓето со очила за попривлечни. Ова го потврдиле 69 проценти од мажите и 46 проценти од жените.
Експертите додаваат дека очилата можат да испратат различни пораки – класичните црни рамки сугерираат сериозност и самодоверба, додека шарените и впечатливи рамки пренесуваат разиграност и отвореност.
Оваа промена во перцепцијата означува пресвртница, каде што очилата повеќе не се сметаат за „штета“ за убавината, туку за детаљ што може да ја зголеми привлечноста. Денешните стандарди сè повеќе ја нагласуваат личноста и споделените вредности, наместо совршените црти на лицето.
„Запознавањето не е само за тоа како ги гледаме другите, туку и како се чувствуваме видени“, заклучуваат истражувачите.
„Очилата може да го врамат лицето, но очите раскажуваат приказна – а таа приказна може да започне врска пред да се каже ниту еден збор.“