Драгомир Бојаниќ Гидра е српски актер чија кариера ја одбележа улогата на господинот Жика Павловиќ во филмскиот серијал „Lude godine – (Лиди години)“.
Роден е на 13 јуни 1933 година во Крагуевац, а починал на 11 ноември 1993 година во Белград.
Актерот многу рано ги загуби двајцата родители. Мајката Новка починала од туберкулоза, а таткото Јован, офицер во српската војска, бил застрелан. Во Крагуевац посетувал средно училиште за преработка на месо, овошје и зеленчук. Исто така, се стекнал со квалификација во СТШ Крагуевац за хемиско-технолошкиот оддел.
Веднаш се вработил во конзервната фабрика „Црвена звезда“ каде останал една година. Во тој период почнал да глуми, што ќе му стане животна професија. Колегите од Народниот театар во Крагуевац собрале пари и му купиле одело и билет за Белград, каде што полагал приемен испит на Академијата за театар, филм, радио и телевизија.
Веднаш бил примен и влегол во класата на професор Раша Плаовиќ. Бидејќи професорот знаел дека Гидра нема каде да спие, им рекол на чистачите да му го подготват магацинот. Актерот наскоро почна да глуми во театар и филм. Следувале бројни улоги на кои се посветил, поради што не дипломирал.
На Академијата ја запознал две години постара од него актерка Љиљана Контиќ, која ја нарекувал Љаља. Иако после студиите играла во театрите во Ужице и Вршац, нивната врска опстанала. Во 1966 година, Љиљана и Гидра се венчаа. Во 1970 година ја добија ќерката Јелена. Актерот ги чекал сопругата и новороденчето пред породилиштето, а на прославата донел музичари.
Тој беше многу посветен на семејството и постојано ја опсипуваше својата ќерка со љубов и внимание. Ја крстил во Москва додека го снимал филмот „Свадба“. Јелена како и нејзините родители се занимавала со глума. Љиљана и Гидра се разведуваа двапати, но се смируваа бидејќи не можеа да живеат еден без друг. Актерката беше столбот на нивната куќа и ја жртвуваше својата кариера заради семејниот мир. Знаеше да го цени тоа и често ги носеше сопругата и ќерката на снимање за да не бидат долго разделени. Гидра беше омилен меѓу колегите кои го опишаа како „смешен актер со светол дух“.
Ги поддржуваше младите актери и им даваше совети. Петар Божовиќ Гидра и неговата сопруга ги сметаше за родители, без кои рано остана. Никола Којо во едно интервју изјавил дека Гидра во 1986 година го посетил додека служел војска во Рашка. Отишле во кафана, јаделе и тој му дал пари. Му рекол дека дошол затоа што имал некои обврски, но тоа не било вистина. Тој дошол само за него.
Обожаваше да оди во паб и беше голем боем кој насекаде го пречекуваа со насмевка. Тој исто така изјавил дека Гидра еднаш бил уапсен бидејќи кажувал шеги за Тито. Кога дошле да го посетат, го затекнале како ги забавува чуварите кажувајќи им ги истите вицови.
Бидејќи се заразил со рак на црниот дроб, тој се лекувал еден месец на Воено-медицинската академија во Белград. Починал на 11 ноември 1993 година.
Погребан е во Алејата на заслужните граѓани на Новите гробишта. Дванаесет години подоцна неговата сопруга била погребана до него. Иако бил тешко болен, во болницата ги насмеал ранетите и медицинските сестри кои тајно му давале цигари.