Имајќи предвид дека позициите на претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, беа контроверзни и радикални во неколку важни прашања во последните неколку години, навистина не е големо изненадување што 850 вработени во Европската комисија и другите европски институции потпишаа и испратија многу непријатно писмо до жената која треба да ја претставува Европската унија, да ги заштити интересите на нејзините членки и на сите граѓани.
Вработените во ЕК и другите институции на ЕУ преку писмо ја повикуваат Урсула фон дер Лајен затоа што, по ескалацијата на новиот конфликт на Блискиот Исток, таа првенствено застанала на страната на Израел, а ги занемарувала односите со Арапите, т.е. муслиманите. Писмото е напишано на три страници, а на 20. октомври е испратено на адреса на шефицата на ЕК, како и на различни претставници на институциите на ЕУ.
Вработените во ЕК остро го осудуваат нападот на Хамас врз цивилите, но оценуваат дека европските институции не треба да си дозволат да застанат пред се на едната страна, на израелската. Впечатокот е дека Урсула фон дер Лајен зазеде позиции идентични со оние на американскиот претседател Џо Бајден, кој се чини дека носи клучни надворешнополитички одлуки врз основа на домашните истражувања на јавното мислење и понуди емпатија, финансиска и воена помош на радикалниот израелски лидер Бенјамин Нетанјаху, што го предизвика гневот на арапскиот свет. Нејасно е зошто првата дама на ЕК целосно ја следи реториката на Џо Бајден како „послушничка“.
„ЕУ ризикува да го изгуби кредибилитетот“, предупредуваат списоците на протестното писмо до Урсула ван дер Лајен и бараат од лидерите на ЕУ заеднички да ги повикаат двете страни да го прекинат огнот и да ги заштитат цивилите.
„Имено, ние сме загрижени за безусловната поддршка на Европската комисија што ја претставувате на една од двете страни“, се наведува во писмото.
„Ние, група вработени во ЕК на ЕУ и другите институции на ЕУ, од лични причини ги осудуваме терористичките напади извршени од Хамас врз беспомошни цивили. Ние подеднакво силно го осудуваме непропорционалниот одговор на израелската Влада против 2,3 милиони палестински цивили заробени во Појасот Газа… Токму поради овие злосторства, ние сме изненадени од ставот заземен од Европската комисија – па дури и од другите институции на ЕУ – кој промовира она што во печатот е опишано како европска какафонија…“, се вели во писмото.
Тие понатаму тврдат дека се многу загрижени поради рамнодушноста што институцијата ја покажа во изминатите неколку дена кон тековниот масакр на цивили во Појасот Газа, непочитувајќи ги човековите права и меѓународните хуманитарно право.
„Минатата недела, ЕК мораше да отстапи од раното соопштение на комесарот за соседство Оливер Вархеји дека ќе ја прекине сета помош за Палестинците по широките критики од другите институции на ЕУ и поделбите во извршната власт на ЕУ. Некои претставници на ЕУ и земјите-членки, исто така, ја критикуваа Урсула фон дер Лајен, која го посети Израел минатиот петок (13. октомври), бидејќи не изјави дека ЕУ очекува Израел да го почитува меѓународното хуманитарно право во својот одговор на нападот, како што направија другите водачи на ЕУ“, предупредуваат тие и тврдат дека висок француски извор им рекол дека позицијата на земјите-членки е изразена конкретно преку Советот, во овој случај од високиот претставник Жозеп Борел, по дискусија меѓу земјите- членки.
Тие потсетуваат и дека претседателот на Европскиот совет, Шарл Мишел, во вторникот (17.10) изјавил дека израелската опсада на Појасот Газа, во која ниту вода, ниту храна не може да влезе, не го почитува меѓународното право.
New York Times денеска посвети напис на мировниот состанок во Египет, на кој неколку лидери на арапски, европски и африкански земји разговараа како да се постигне најважното нешто – мир и запирање на крвопролевањето – и тие исто така истакнаа дека Урсула ван дер Лејен не удостоила да се појави на таа средба туку испратила еден од нејзините заменици.
Во ваква сложена ситуација се поставува прашањето дали Урсула фон дер Лајен се „плаќа“ за да ги зголеми ризиците за ЕУ ?
Инаку, декларацијата не беше усвоена на мировниот состанок во Египет бидејќи европските претставници не сакаа да го потпишат текстот во кој се нагласува правото на одбрана на Израел. Без разлика, пораките од средбата беа јасни и хумани.
И покрај недостатокот на декларација од самитот, европските претставници рекоа дека лидерите од Грција, Кипар, Италија и Шпанија, како и претседателот на Европскиот совет, Шарл Мишел, се желни да се појават во Каиро, само за да им покажат Арапските партнери кои се загрижени за цивилите во Појасот Газа. Низ поголемиот дел од муслиманскиот свет, одговорот на Запад предизвика критики за лицемерието и двојните стандарди за неуспехот да се осуди опсадата и израелските воздушни напади врз цивилите во Појасот Газа – што критичарите велат дека е истиот вид насилство што западните земји го опишаа како „воено злосторство“, кога Русија ја нападна Украина. Бесот поради овие наводни двојни стандарди беше прикажан на самитот во Каиро, каде арапските лидери тагуваа за илјадниците палестински цивили убиени во израелските воздушни напади од 7. октомври, опишува New York Times.