Денот на Свети Никола е најчестата прослава меѓу Србите, а Свети Николај Чудотворец е еден од најпопуларните светци во целиот христијански свет – неговиот лик и име го инспирирале создавањето на Дедо Мраз. Тимот од Бразил, предводен од форензичкиот 3Д уметник Цицеро Мораес , направи, врз основа на моштите од островот Бари и Лидо, форензичка апроксимација на лицето на надбискупот Мира од Ликија, благодарение на што Свети Никола „оживеа“.
– Повеќе од 10 години имаме традиција да работиме со 3Д апроксимации на лицата на светците. Пред извесно време му предложив да го направиме Свети Никола на нашиот тимски член д-р Хозе Луис Лира, експерт за животот на католичките светци, па го започнавме овој проект со помош на д-р Тиаго Беини, професор по стоматологија и специјалист по судска стоматологија – изјави за Телеграф Нацу Цицерон Мораес.
Со добро избалансиран тим, додаде тој, беше можно да се соберат материјали со многу податоци и од многу извори.
– Користев податоци од студии спроведени во педесеттите од проф. д-р Луиџи Мартино. Побарав дозвола да ги користам овие податоци од отец Гаетано Херардо Чиофари од Центарот за проучување на Николај, каде што беше отпечатена книгата, кој ја даде. Првично, направивме 3Д реконструкција на черепот користејќи податоци од анатомски анализи направени во педесеттите. Потоа го следевме профилот на лицето користејќи статистички проекции. Овие податоци ги дополнивме со техники на анатомска деформација, при што томографијата на главата на жив човек е приспособена така што черепот на виртуелниот донор се совпаѓа со черепот на светецот чие лице работиме. Конечното лице претставува вметнување на сите овие информации, кои се анатомски и статистички поврзани – изјави Мораес за Телеграф Наука и додаде:
– Генериравме две групи слики, едната со пообјективни елементи, што значи лице без коса, брада и мустаќи, затворени очи и во црно-бела техника, а другата група со повеќе уметнички и шпекулативни елементи, за што ги искористивме иконографија на Свети Никола Мирликиски. Целата оваа работа ни траеше околу две недели.
Како што е споменато во трудот, Свети Никола бил архиепископ Мирски во IV век, а за него знаеме повеќе од традицијата отколку од историските документи. По неговата смрт на 6 декември 345 година, популарноста на овој светител продолжила да расте, а во 1087 година група од 62 морнари ги украле неговите мошти од Мир и ги пренеле во Бари.
Во почетокот на 1950-тите, вода пробила во делови од базиликата Свети Никола во Бари, па специјална комисија создадена по наредба на папата Пие XII добила задача да ги извлече и зачува моштите на архиепископот. Анализата на коските ја направи д-р Луиџи Мартино (1908-2001), професор на Универзитетот во Бари. Работата траела четири години, а за тоа време коските биле ставени во ковчег со мал прозорец. Д-р Марино и неговиот тим извршија детална анатомска студија. Анализата обезбеди низа податоци како проценета висина од 167 сантиметри, заедно со некои други податоци – се наведува во студијата „3Д рендерирање на лицето врз основа на черепот што му се припишува на Свети Никола Мирликиски“ .
Во 1992 година, д-р Мартино, исто така, анализирал група коски чувани во црквата Свети Никола на островот Лидо во Венеција, за кои исто така се тврди дека припаѓаат на надбискупот Мира од Ликија. Утврдено е дека тие најверојатно припаѓаат на истиот скелет како и коските од Бари.
Во процесот беа генерирани шест слики – три со објективни елементи, што значи дека покажуваат лице, но без коса, мустаќи и брада, затворени очи и црно-бело, и три со повеќе уметнички и шпекулативни елементи, како кожа. боја, коса, форма и боја на очи и со облека. Со комбинирање на информациите со јасната робусна структура на черепот, може да се заклучи дека постои можност да се работи за личност со силна фигура. Без разлика дали тоа навистина е черепот на Свети Никола или не, факт е дека историскиот и културниот развој низ вековите може да доведе до создавање на некои коинциденции – се наведува во студијата.