Дебатите за тоа дали Библијата е мит, историја или нешто помеѓу нив траат со векови, а професорот на Универзитетот Пердју, Лоренс Микитук, неодамна го пренаведе списокот на личности споменати во Библијата за кои постојат археолошки докази дека постоеле, објави „Аркеоњуз“.
Во статија за „Библиска историја дејли“, тој неодамна ажурираше листа што ја започна во 2014 година.
Микитук се опишува себеси не како археолог, туку како „оној што ги евидентира резултатите“. Неговата специјалност е педантно анализирање на антички натписи, печати и таблички за да утврди дали тие се однесуваат на личности што се наоѓаат и во Библијата.
„Ги анализирам натписите за да видам дали се однесуваат на библиски личности и ги евидентирам резултатите кога може да се направи јасна идентификација“, рече тој во интервју за Bible Gateway.
Оваа работа започнала во 1990-тите, кога бил фасциниран од була на која е врежано името на крал споменат во Библијата. Оттогаш, тој испитал илјадници натписи, споредувајќи ги со библиски извештаи. Резултатот е растечки список на владетели, свештеници и службеници кои можат да бидат цврсто вкоренети во историјата. Моментално има 53 од нив.
Меѓу највпечатливите сведоштва е кралот Давид, една од централните фигури на Стариот завет, забележува „Аркеоњуз“. Долго време отфрлено од некои научници како легендарна или симболична фигура, името на Давид се појавува во три антички натписи – еден египетски, еден арамејски и еден моавски – кои датираат од 9 век п.н.е. Секој од нив укажува на истата Давидова династија опишана во Библијата.
Подеднакво добро потврден е и Навуходоносор II, вавилонскиот монарх кој го уништил Ерусалим и го протерал неговиот народ. Неговото име е зачувано на безброј клинести плочи, од кои многу веројатно биле напишани под негов надзор. Библиските книги како што се 2 Цареви, Еремија и Даниел го споменуваат опширно, а археологијата сега го потврдува неговото историско постоење без сомнение.
Други личности се Шишак (Шешонк I), египетски фараон кој ја нападнал Јудеја околу 925 година п.н.е.; Езекиел, крал на Јудеја, запаметен и по неговите религиозни реформи и по неговиот конфликт со асирскиот крал Сенахирим; персискиот владетел Кир Велики; и Валтазар или Белтазар, син на вавилонскиот крал Набонид.
Според истражувањето на Микитук, археологијата го потврдила постоењето на 53 личности од Библијата, од фараони и монарси до гувернери, свештеници и книжници. За него, овој проект не е за докажување на верата, туку за почитување на историјата, според „Аркеоњуз“.
„Сосема независно од религиозното верување и врз основа на голема количина јасни, конкретни докази, не наоѓам причина да ја отфрлам, а имам многу причини да ја прифатам, општата историска автентичност на Библијата “, изјави тој за „Bible Archaeology Report“.
Неговите наоди се спротивни на трендот во современата наука кој ја отфрла Библијата како несигурна освен ако нејзините тврдења не се независно потврдени. И покрај списокот, Микитук признава дека археологијата не може сè да потврди. Личностите пред Давид, како што се Авраам или Мојсеј, остануваат надвор од дофатот на сегашните докази.