Научниците ја открија биолошката причина за прекумерна дневна поспаност (EDS), состојба што го зголемува ризикот од дијабетес, дебелина и срцеви заболувања. Откритието го менува разбирањето за EDS, кое долго време се сметаше за психолошки проблем или последица од други нарушувања на спиењето, пишува Дејли Меил.
Истражувачите од болницата „Бригам енд Женс“ во Бостон идентификуваа седум молекули во крвта поврзани со прекумерна дневна поспаност. Во студијата, тие ја нагласија клучната улога на исхраната и хормоните. „Нашата студија сугерира дека исхраната и генетиката можат да играат важна улога во синдромот на ендотелна поспаност“, рече д-р Тарик Факих, пишува „Дејли меил“ .
Студијата анализирала примероци од крв од 6.000 учесници и ги евидентирала нивните попладневни навики за спиење. Откриено е дека омега-3 и омега-6 масните киселини, кои се наоѓаат во масната риба, жолчките од јајца и јаткастите плодови, го намалуваат ризикот од поспаност. Спротивно на тоа, метаболитот тирамин, кој се наоѓа во ферментираната и презреаната храна, го зголемува ризикот од EDS, особено кај мажите.
Истражувањето има ограничувања.
Научниците, исто така, пронајдоа три молекули кои се разликуваат во зависност од полот, а хормоните како прогестеронот се поврзани со процесите на спиење, вклучително и производството на мелатонин. Сепак, студијата има ограничувања бидејќи се потпираше на прашалници, а не на лабораториски мерења.
„Спроведувањето клиничко испитување би бил голем следен чекор и би можело да ни помогне да разбереме дали омега-3 и омега-6 масните киселини добиени од исхраната можат да помогнат во намалувањето на ризикот од EDS“, додаде д-р Факих.
Наодите се совпаѓаат и со истражувањата на британските научници кои сугерираат дека омега масните киселини би можеле да помогнат во спречувањето на Алцхајмеровата болест кај жените. Студија од Кингс колеџ во Лондон и Универзитетот Квин Мери во Лондон откри дека жените со оваа состојба имаат помалку здрави незаситени масти во крвта, што би можело да објасни зошто тие имаат поголема веројатност да ја развијат болеста и да го отворат патот кон нови третмани.