Српската православна црква и нејзините верници денеска ја слават Велика Сабота, вториот ден на христијанска жалост, кој поминува во молитва и тишина.
Велика Сабота го претставува последниот ден од неделата на страдањето и смртта, кога верниците ја бакнуваат плаштеницата на Христовиот гроб.
Празникот се нарекува и страшна сабота, тажна сабота или долга сабота, за да ги потсети верниците на долгата Христова агонија на распнувањето, но и да ги поучи луѓето да направат некакво добро или добротворно дело.
Ѕвоната на православните цркви ќе го означат почетокот на Велигденската прослава, а по тажните денови за првпат ќе бијат кога наместо литургии се служи царското време, а богослужбите се најавуваат со дрвени клапи.
Обичаи на Велика Сабота
Бидејќи Велика Сабота е денот пред Велигден, денеска традиционално се привршуваат подготовките за празникот.
Вообичаено е да се исчисти и подготви куќата, да се подготви облеката, да се заврши бојадисувањето на јајцата, сето тоа од самото утро до зајдисонце.
Постот сè уште строго се почитува на овој ден.
Во некои делови на Србија меѓу другото се меси и велигденска погача.
Жените не се занимаваат со физичка работа, а мажите избегнуваат напорна работа.
Се верува дека секој верник треба да направи добро дело на Велика Сабота, за да го придружува среќата!