Многу луѓе несвесно ги повторуваат штетните обрасци на однесување што ги научиле во детството. Уште од мали нозе, ние апсорбираме како нашите родители се однесуваат едни кон други и формираме идеја за тоа што е „нормална“ врска. Дури и кога тие врски не биле здрави, тие обрасци подоцна можат да ги обликуваат нашите сопствени односи, понекогаш на многу штетни начини, вели психологот Марк Траверс. Тој истакнува две работи што добрите партнери никогаш не би ги направиле.
1. Игнорирање на партнерот (молчење)
Игнорирањето на партнерот е еден од најчестите, но и најштетните видови казна во врската. Лицето намерно се повлекува од комуникацијата, не одговара на пораките или останува целосно тивко во присуство на партнерот.
„За разлика од краткото повлекување за смирување на емоциите, овде тишината се користи со намера другата личност да се чувствува непријатно или виновна“, објаснува Траверс за Psychology Today.
Тој додава дека таквото однесување често се учи во детството – детето може да набљудува како родителот го „лади“ другиот додека не се извини или го казнува со тоа што го одбива вниманието. Подоцна, истиот образец може да се повтори во возрасните односи, дури и несвесно.
„Иако можеби не е намерно, оваа форма на молчење може сериозно да го поткопа чувството на припадност, самодовербата и безбедноста. Партнерот кој навистина се грижи нема да казнува со молчење, туку отворено ќе каже дека му треба малку време да се смири, со доверба дека ќе го продолжи разговорот кога ќе биде подготвен“, вели психологот.
2. Користење на ранливоста како оружје
„Ранливоста е составен дел од секоја блиска врска, но кога вашиот партнер ја користи против вас, последиците можат да бидат многу болни. Ова се случува кога некое лице ги минимизира или исмејува вашите стравови и несигурности што сте ги споделиле со него во доверба. Ова не само што ги отфрла вашите чувства, туку и ја нарушува вашата доверба“, вели Траверс.
Луѓето кои реагираат на овој начин честопати научиле дека покажувањето емоции е опасно бидејќи доживеале исмејување или отфрлање во детството.
„Иако таков став на ранливост може да им изгледа нормален, тој всушност ја продлабочува несигурноста и создава емоционална дистанца. Во здрава врска, партнерот слуша без осудување, покажува разбирање и никогаш не ги користи вашите слабости како средство за контрола или исмејување“, заклучува психологот.