Има огромни пукнатини во западната Aлијанса. Многумина не се задоволни што САД донира касетни бомби, а Германија не сака да ја види Украина во НАТО. Ваквите расколи го истакнуваат долгорочниот проблем на поделена Европа, која се потпира на поддршката на Вашингтон и е опасно зависна од американската политика, пишува весникот The Telegraph.
Во оваа смисла, американската администрација е прилично загрижена за сценариото што може да го ограничи Владимир Путин. Толку многу што тој би можел да посегне по нуклеарно оружје. Оттука и последниот конфликт околу тоа кој да го замени Јенс Столтенберг (по неговото заминување) на функцијата генерален секретар на НАТО. Велика Британија го сака Бен Валас на таа позиција, кој е јастреб, а во тоа нема сомнеж. Токму неговата политика на чело на таа институција, веруваат во Вашингтон, може да доведе до најлошото сценарио. Затоа, Џо Бајден одлучи да ја турка Урсула фон дер Лајен како наследничка на Јенс Столтенберг. Очигледно, под претпоставка кандидатот од таков формат ќе му сигнализира на Владимир Путин дека Западот и НАТО не се ни најмалку заинтересирани за директен конфликт.
Критичарите тврдат дека ваквото размислување на Џо Бајден е наивно. Ако Џо Бајден, сметаат тие, го одобри Бен Валас, тоа би му сугерирало на Владимир Путин дека целиот Запад е подготвен за долготрајна борба – па затоа би било попаметно тој да се пензионира што е можно поскоро отколку конечно да биде заменет со некој непријателски „готвач“, се разбира, се мисли на Евгениј Пригожин.
Сето ова се случува во време кога континентот не е толку обединет како што изгледаше на почетокот, наведува The Telegraph.
Понатаму, трошоците за одбрана во земјите од Централна и Западна Европа се зголемени: тие скокнаа за 30 проценти во споредба со минатата деценија и сега се повисоки отколку во последните години од Студената војна. Финска влезе во НАТО, а Шведска поднесе барање за членство. Европската унија испрати оружје, а континентот е посветен на енергетската безбедност. Украина радикално и брзо го промени курсот на планетата. Сепак, Германија си направи штета на репутацијата со одложување на снабдувањето со тенкови, а Франција изгледа наивно што толку долго бара дипломатско решение откако тоа стана (не)веродостојно. Моралната тежина полека се префрли на исток, каде што земјите, како што е домаќинот на самитот Литванија, имаат многу поголема веројатност да ја исполнат целта на НАТО да потрошат 2 отсто од БДП за одбрана.
Накратко, континентот не е ниту обединет, ниту,пак, троши доволно средства за да се претпостави дека би можеле сами да ја задржи Русија – и би останале сами бидејќи светот во развој е (или ќе остане) неутрален, сметаат авторите на текстот во споменатиот весник. Во меѓувреме, Украинците храбро се борат, но нивната офанзива се уште не е спектакуларно тргната напред, а има знаци дека Русите подобро играат одбрана отколку напад.