Земјите членки на Европската унија постигнаа договор за миграцискиот закон кој се чека речиси седум години.
На состанокот на министрите за внатрешни работи на земјите членки на ЕУ во Луксембург, по интензивни преговори, е постигнат договор земјите кои не прифаќаат мигранти на своја територија, односно кои не прифаќаат да примат онолку мигранти колку што е предвидено во квоти, ќе плаќаат 20.000 евра по лице.
Договорот е постигнат на состанокот доцна во четвртокот, а се чекаше седум години.
Европската комисија пред три години предложи усвојување на нов закон за миграција и азил. Седумте водечки земји-членки на ЕУ, вклучувајќи ги Франција и Германија, сепак побараа договорот да се најде пред Европскиот совет на крајот на месецот. Меѓу тие земји беше и Италија, но на вчерашната средба италијанскиот министер за внатрешни работи Матео Пиандендоци до последен момент побара промени, особено во однос на бројот на мигранти кои треба да се преселат во ЕУ.
Договорот е одложен и поради Германија, која се обиде конечно да добие согласност од коалициската влада. Германската влада е поделена меѓу сојузното Министерство за внатрешни работи, предводено од социјалдемократската СПД, и федералното Министерство за надворешни работи, предводено од Зелените. Министерството за внатрешни работи реформата ја гледа како можност за организирање миграциски текови, додека Зелените им даваат приоритет на хуманитарните прашања.
На средбата отворено против новиот договор за миграција и азил се изјаснија претставниците на Полска и Унгарија, кои остро протестираа поради предложениот паричен надоместок што ќе треба да се плати врз основа на предлогот на шведското претседателство со ЕУ.
Новиот закон за миграција ќе треба да го одобри Европскиот парламент во текот на втората половина од годината.
Многумина веруваат дека е можен сеопфатен договор до крајот на годината бидејќи Шпанија како претседавач со ЕУ од јули ќе биде многу мотивирана да го реши проблемот со миграцијата. Новиот механизам предвидува воспоставување на принципи на одговорност за таканаречените земји на фронтот (Италија, Шпанија, Грција, Малта и Кипар), кои треба поефективно да ги контролираат надворешните граници на ЕУ.
Земјите од таканаречената втора линија се обврзуваат на форма на „флексибилна солидарност“, односно можат да примат баратели на азил на нивната територија, да плаќаат компензација на земјите домаќини, да финансираат прифатни објекти или финансиски да придонесуваат за инфраструктурни проекти во земјите на потекло.
ЕУ прифати 996.000 барања за азил во 2022 година, што е значително зголемување во споредба со 632.000 во 2021 година.