Одредени луѓе кога имаат психолошки проблеми посетуваат психолози и психијатри, а други се одлучуваат за животни тренери.
Токму помеѓу овие две професии секогаш постои јаз и спротивставени мислења.
Некои, како тренерот за живот и бизнис, Катарина Лекиќ, ја гледаат вредноста во оваа област како алатка за личен и професионален развој, специјализантката на психијатрија Милена Милановиќ предупредува на недостатокот на формална акредитација и професионална основа, верувајќи дека тоа може да биде опасно и погрешно.
Катарина Лекиќ, која има 30-годишно искуство во бизнисот, во емисијата „Блиц дан“ ги објасни своите почетоци во животниот тренер:
“По професија сум економист. Во еден момент имаше потреба да се подобри работата на вработените и затоа почнав со различни едукации. Лајф коучингот е термин кој се наметнува со текот на времето”, вели Лекиќ.
„Животниот тренинг е измама и измама“
Од друга страна, Милена Милановиќ изрази сериозни сомнежи за легитимноста на лајф коучингот.
„Пред сè, морам да признаам дека постои акредитиран лајф коучинг, можам да разберам бизнис коучинг, но лајф коучингот не може да го замени познавањето на една личност, ниту неговата суштина. Ниту сум ангажиран во лајф коучинг, не е дека не Ги препознаваме, но ги нема затоа што немаат акредитација Зошто треба да има лекари, психолози.
„Првиот поим за коучинг се појави во текот на 18 век. Денеска дојдов овде да објаснам дека не сме во конфликт, бидејќи тоа е дисциплина. Кога ќе ни се скрши раката одиме кај ортопед, ако ја здробиме раката одиме на физијатар, ако сакаме рака, подобро е да одиме кај физичкиот тренер“, вели Лекиќ.
„Им помагаме на клиентите да ги надминат пречките кон нивните цели“
Лекиќ истакнува дека луѓето доаѓаат кај неа со јасни цели, често поврзани со подобрување на бизнисот.
„Ја дефинираме целта и одиме кон неа. Консалтинг значи давање готови решенија, додека коучинг обезбедува сесии кои им помагаат на клиентите да ги надминат блокадите и да ја постигнат својата цел“, објаснува таа.
Милановиќ јасно подвлекува дека лајф коучингот, за разлика од бизнис коучингот, не постои како призната форма на поддршка и апелира на претпазливост и регулација во оваа област.
„Не се доведува во прашање постоењето на бизнис коучинг, туку лајф коучинг. Не правете го тоа. Тоа се такви манипулации што е страшно. Најдобро е човек да отиде на веб-страницата на психотерапевт во Србија и да го најде своето најдобро решение Овде треба да има казнена политика „Нема животен тренер, има само деловен тренер. Ушите ме болат од сето тоа“, рече Милена Милановиќ.
„Создавам јасна граница. Доколку клиентот зборува за теми за кои не сум обучен, го упатувам да побара помош“, објасни Лекиќ.
„Го збунувате народот! Психотерапијата стигнува до границата на патологијата, психијатријата ја презема оттаму“, остро рече Милановиќ.
И што мислите – животен тренер или психолог? Пишете ни во коментари.