Со наближувањето на зимата, има се погласни најави, иако неофицијални, дека не треба да очекуваме брз крај на војната во Украина.
Така, Bloomberg објави поширока анализа за изгледите на војната преку разговор со неименуван висок функционер на една од европските земји од Г-7, чиј заклучок е дека војната може да трае најмалку уште седум до осум години, и дека најразвиените земји од Запад, кои ја поддржуваат Украина, би требало да бидат подготвени за долгорочна поддршка на нападнатата земја.
Групата од седум индустриски најразвиени земји во светот ја сочинуваат САД, Канада и Јапонија и европските земји – Велика Британија, Германија, Франција и Италија.
Причината за овој песимизам е бавниот напредок на украинската Армија на југот на земјата, каде на почетокот на летото започна офанзивата, чија цел беше да се стигне до Крим и да се пресечат линиите за снабдување на руската Армија на окупираните полуостров. Ваквите песимистички очекувања не се непознати, па Bloomberg известува дека на седницата на Генералното собрание на ОН биле дадени и ветувања за поддршка на Украина онолку колку што е потребно, за лидерите на најразвиените земји да ги расчистат своите песимистички прогнози на вечерата во понеделникот. Bloomberg пишува дека неименуван висок американски функционер ги информирал медиумите за очекувањата дека конфликтот ќе трае со години.
Според Bloomberg, долгорочната помош за Украина ќе вклучува енергетска и инфраструктурна помош за да се одржи економијата на земјата во живот додека Русија едноставно не закоче. Се разбира, голем дел од овие планови го сочинуваат очекувањата дека Русија ќе попушти под притисокот на санкциите.
Иако, се разбира, како причина за ваквите сиви прогнози се наведува фактот што Украинците не постигнаа доволно успеси на бојното поле, очигледно е дека тактиката што Запад ја следеше во овој конфликт од самиот почеток сега е формално формулирана. На Украина и се дава помош, но доволно за да се спречи Русија од брза победа, а во исто време недоволна за да и се дозволи на Украина да постигне брза победа. Или барем не без огромни, неодржливи загуби.
Доволно е да се спомене дека пред почетокот на офанзивата, Украинците изјавија дека им се потребни најмалку 300 модерни западни тенкови, а не добија ниту половина од таа бројка. Добиле и околу половина од бараниот број на помодерни оклопни борбени возила, додека најголемиот дел од западната опрема треба да биде поврзана со застарените тенкови Leopard 1. Севкупно, на бојното поле треба да пристигнат околу стотина, но главно се работи за тенкови кои долго време се надвор од употреба, треба да се реставрираат, а екипажот и техничкиот персонал да бидат обучени. Според вестите што излегоа последниве денови на социјалната мрежа Х (Твитер), изгледа дека се не оди добро.
Во исто време, одлуките за испорака на посериозно оружје за Украина беа одложени најмалку една година, а сето тоа во страв од ескалација што може да доведе до употреба на нуклеарно оружје доколку потешките порази на Русија за пократко време го донесат Владимир Путин до ѕидот и се закани на неговото владеење. Во таа година, Русите копаа на југот на Украина, изградија мрежа од одбранбени линии заштитени со милиони мини. Украинците со месеци полека ја пробиваат оваа мрежа, обидувајќи се да избегнат масовни жртви и подготвувајќи го теренот за кога ќе бидат посоодветно вооружени. И со недостиг од оружје и без воздушна поддршка, успеаја да ја пробијат руската линија на неколку места и во моментов ја прошируваат областа.
Така, на Украинците во моментов им одговара повнимателна војна, иако тоа е ризична игра поради можната заситеност на јавноста на Запад со војна на која се чини дека нема крај. Некои земји им ветија на Украинците напредни западни авиони, чиј недостаток е клучната причина за бавниот напредок. Обуката на пилоти е веќе започната, а воздушната супериорност треба да гарантира сосема поинаква ситуација на бојното поле на пролет, заедно со завршената обука на копнените сили за нови видови оружје.
Дотогаш треба да очекуваме артилериска војна, бавно уништување на руската воена инфраструктура на окупираната територија, постојани напади на мостот на Крим и повремено освојување на поважни стратешки позиции, како што се случи оваа недела во областа Бахмут, каде што селата од стратешко значење, Андриевка и Клишчивка, беа ослободени, заедно со уништувањето на целата елитна руска бригада.