Заминувањето на последните француски војници од Централноафриканската Република во декември минатата година отвори простор за проширување на руското влијание во таа земја богата со дијаманти, злато и нафта.
Околу 1.800 ловци на приватната воена група Вагнер создадоа модел толку ефикасен што земјата стана „домаќин на зомби“ кој едвај можеше да донесе свои одлуки без да се консултира со Русите, пишува новинарот на весникот The Times од Централноафриканската Република (ЦАР) Ентони Лојд.
Сепак, руското влијание не се случи преку ноќ. Претседателот на ЦАР, Фаустин-Арчанж Туадера потпиша билатерален договор за воена соработка со Москва пред пет години и доби оружје и платеници од групата Вагнер во замена за поддршка за неговата армија ФАКА. Оттогаш, осиромашената земја малку по малку на сите нивоа – културно, воено, политичко и економско – со комбинација на операции на платеничката група Вагнер и ПР од Кремљ, стана еден вид марионета на Владимир Путин.
Улиците се излепени со пропагандни плакати на кои пишува „Русија: рака под рака со вашата војска!“. Локалните радио станици емитуваат руски балади и часови по руски јазик, а армиските регрути се обучуваат на руски, користејќи руско оружје. Руската кампања оди дотаму што дури се обидува да ја принуди француската пиварница „Castel“, една од последните големи француски компании во ЦАР, да излезе од пазарот. Најголемиот конкурент на „Castelu je Africa Ti L‘Or“, бренд на пиво произведен во Банги, главниот град на ЦАР, од компанија во сопственост на русинот Дмитриј Сити, кој беше санкциониран од Европската унија поради неговите врски со платеничката група Вагнер. Во март непознати сторители со молотови коктели ја нападнаа пиварницата „Castel“ во Банги, предизвикувајќи голем пожар. Раководството на „Castel“ е убедено дека зад се стојат членовите на Вагнер.
Долгогодишната антипатија кон Франција беше вистинска отскочна штица за успехот на руската кампања во Централноафриканската Република.
„Русите не се странци овде. Тие се тука долго време. Никогаш не ја колонизираа Африка како Французите. Тие дојдоа да ги поддржат Африканците. Французите беа тие што направија грешка. Но, сега Французите овде зборуваат за Русите како да сакаат да украдат дел од Франција!“, изјавил за весникот Сергеј Војемава, кој по три месеци студирање теологија во Русија стана првиот свештеник во земјата што ја претставува Руската православна црква (РПЦ).
Со слично мислење се и другите членови на елитата, кои повеќе не можат да ја толерираат неспособноста на мировните мисии на ОН, и се сомнителни кон колонијалистичките сили и се лути на неспособноста на Франција да ги запре насилните конфликти.
„Секоја недела Русите доаѓаат овде или одат на ротација. Нивното име и потекло не се наш проблем. Вагнер, Бетовен, Моцарт – ни е сеедно“, рекол Фиделе Гуанџика, главен советник на претседателот Фаустин Архенџ Туадера и еден од најбогатите луѓе во оваа држава.
„Французите не третираа како кучиња, но Русите ја јадат нашата храна со нас, се однесуваат како нас, одат во нашите барови, на нашите фудбалски натпревари, во кино. И тие се караат, а понекогаш и убиваат. Многумина се убиени. Тие работат многу добро и луѓето ги сакаат“, објаснил овој милионер.
Рускиот амбасадор во Банги, Александар Бикантов, во февруари кажа дека 1.890 „руски инструктори“ сега работат во оваа земја.
Покрај нивната подготвеност да се борат за дијаманти, злато и дрва, Русите докажаа дека се вешти и во борбата против бунтовничките групи, понекогаш со преговори, а понекогаш со куршуми. Во јануари 2019 година, само неколку месеци откако првите 175 борци Вагнер пристигнаа во Банги, Русите посредуваа во мировниот договор меѓу владата на ЦАР и 14 бунтовнички групи.
„Русите се единствената сила која навистина е подготвена да се бори. Африканската унија тука не постигна ништо. Французите се обидоа, убија еден тон луѓе, потоа тие самите почнаа да губат војници и конечно се повлекоа. ОН се пасивни. Барем вагнерците се борат“, рекол еден западен експерт за ЦАР, кој сакал да остане анонимен.
Иако Вагнер беше успешен во поразот на бунтовничката закана во Банги, во исто време надвор од границите на главниот град, тој врши злосторства за кои никој не одговара, според извештаите на Human Rights Watch и ОН. Активистите за човекови права собрале 377 сведоштва на жени кои биле силувани или сексуално нападнати од руски персонал од почетокот на 2021 година, а регистрирани се и бројни случаи на обезглавувања, раце и други делови од телото на мажите.