Сите присутни биле шокирани од одговорите што ги дал на прашањата на обвинителот, адвокатите, адвокатите на оштетените, но и родителите на врсниците кои тој ден ги убил на училиште.
Момчето убиец (13) кое на 3 мај уби девет врсници и чувар во ОУ „Владислав Рибникар“ во Белград, а тешко повреди уште четири деца и наставникот по историја, не се покаја, ниту плачеше за другарите, а за мајка си имаше само едно прашање – дали е среќна!
Како што е познато, на распитот на ученикот кој го изврши грозоморниот масакр, родителите на учениците-жртви собраа храброст и му поставија неколку прашања на момчето-убиец, кој преку видеоврска беше сослушан од просториите на психијатриската клиника во која се наоѓа два и пол месеци.
Лесно го отвори сефот
-Една мајка го прашала момчето кога последен пат плачело. Неговиот одговор ги остави без зборови сите присутни, бидејќи тој ладнокрвно, без емоции и сочувство кон жртвите и нивните семејства рече „Не се сеќавам кога последен пат плачев“ – открил изворот.
Список: Се откажав и сакав да ги убијам сите
Ученикот кој убил девет свои врсници во училиште направил список на деца пред грозоморното злосторство. На рочиштето во Вишото јавно обвинителство, во истрагата што се води против неговиот татко, се знае, тој потврди дека имало и такви кои сакал да ги „ликвидира“.
-Направив список, потоа се откажав и решив да ги убијам сите по ред. Не знам зошто се откажав, знам дека пукав но не видов крв и не знаев дали некој е мртов – наводно преку видео врска изјавил момчето убиец. Да потсетиме, кои се сите жртви на делото што го направи тој дозна дури на рочиштето во понеделникот.
За потсетување, тринаесетгодишникот беше сослушан како сведок во истрагата што ја спроведе Вишото јавно обвинителство во Белград против неговиот татко, поради сомнение дека го однел синот на стрелиште и го научил да пука иако имал само 13 години, како и поради тоа што оружјето за кое имал доволно лесно обезбедено лиценца му било доволно обезбедено. Да потсетиме, тој кобниот ден од сефот го зел оружјето за кое наводно изјавил „дека лесно го отворил бидејќи имал три броја, од кои два веќе биле поставени да го отвораат сефот и дека само двапати го свртел третиот“.
Одговори на сите прашања
Кобниот ден влегол вооружен во училиштето, прво убил чувар, а потоа три девојчиња кои ги нашол во ходникот, а потоа влегол во своето одделение на кое имало час по историја и почнал да ги убива децата едно по едно.
-Покрај оружјето, сефот од кој рече дека лесно го земал оружјето, стрелиштето и стрелачката пракса, му поставувале прашања и за односите во неговото семејство. Кога го прашале да каже каков е татко му, тој веднаш одговорил „добар и паметен“, но кога му го поставиле истото прашање за мајка му, тој молчел речиси цела минута, а потоа рекол „грижлива и паметна“ – открива соговорникот на српски Курир.
Одговор: Ништо добро нема да ми се случи
Момчето (13) наводно, зборувајќи за семејните односи, рекол дека се „добри и дека родителите добро се сложувале“. Тој изјавил дека тој и неговата сестра не биле строго казнети, но дека кога нивните родители сметале дека се однесуваат недолично, знаеле да им забранат да користат мобилни телефони.
-Воопшто не прашуваше за својот татко, кој е во притвор, а впечатокот на сите присутни беше дека тој е важен само за себе. Дури и на прашањето што мисли дека ќе му се случи кога еден ден ќе излезе од болница, тој рече „ништо добро“ – открил соговорникот.
Според неговите зборови, присутните биле особено изненадени од неговата средба со мајка му, која ја немал видено два и пол месеци, откако бил сместен во психијатриска установа. Инаку, мајката, како старател бидејќи истиот ден бил уапсен таткото, на 3 мај потпишала согласност тој да биде сместен во таа установа.
-Мајка му го прегрна, но без емоции немаше солзи и никаква реакција. Таа накратко му рекла „да одговори на сите прашања“, а тој и одговорил „среќна ли си сега“ – открива соговорникот, но не можел да прецизира дали мислел на средбата или на нешто друго.
Како што вели, сите присутни биле шокирани од одговорите што ги дал на прашањата на обвинителот, адвокатите, адвокатите на оштетените, како и родителите на врсниците кои тој ден ги убил на училиште.
Тие не се мои пријатели
– На прашањето дали бил жртва на малтретирање, тој одговори „можеби психички“, а на прашањето зошто не пријавил никому, ладнокрвно одговори „затоа што не сакав“. Мајката на едно дете прашала дали неговите пријатели дошле кај него дома, а тој одговорил „да, но тие всушност не му биле пријатели“. Го прашаа и дали знае дека едно од тешко повредените момчиња рече дека му е најдобар другар, а тој рече „не“ – открива соговорникот.
Тишина се појавила и кога му било поставено конкретно прашање. – Зошто пукаше?
-Згрешив, грешка беше – кратко, но ладнокрвно одговори момчето убиец од основно училиште. Мајката на едно девојче го прашала зошто ја убил нејзината ќерка кога не ја познавал.
– Ги убив по ред, сите на кои наидов. Жал ми е – бил одговорот на тринаесетгодишникот.