Не ни била свесна дека едно навидум обично утро целосно ќе и го промени животот.
Па, приказната за Лала Хуарез беше испишана во пламен на нејзината кожа, а таа можеше да го загуби животот поради тие пламени. Не ни била свесна дека едно навидум обично утро целосно ќе и го промени животот.
Сакаше само да направи чај
Нејзиниот ден започна како и многу други во 2011 година. Татко и е на работа, мајка и отишла на фризер. Лали станува од креветот и решава да направи чај, сè уште во пижами и тенок фустан.
Таа го вклучува шпоретот и момент подоцна, пред да сфати што се случува, нејзиното тело е зафатено од пламен. Таа инстинктивно почнува да трча низ куќата, не ни помислувајќи дека тоа ќе го нахрани огнот кој, всушност, и ги зафаќа градите и вратот.
Да се тркалаше на подот или да се обидеше да се покрие со ќебе, пламенот веројатно немаше да се прошири толку многу. Но, Лали била сама дома и во момент на чист ужас помислила само да трча за помош. Членовите на нејзиното семејство немаат мобилни телефони, па таа решава да трча кај соседите за помош.
Веднаш штом пристигнала во болницата, лекарите констатирале изгореници од трет степен на 30 отсто од нејзиното тело.
Ставенa во контролирана кома
Ситуацијата е критична и Лали е ставена во фармаколошка кома една недела за да не чувствува болка. Потоа следи еден месец хоспитализација на интензивна нега во целосна изолација за да се избегнат инфекции по 33 операции под општа анестезија, кои беа неопходни за отстранување на делови од здрава кожа и нивна трансплантација на изгорените места.
Интервенциите се успешни, но кога Лали е отпуштена се наоѓа во тело кое повеќе не го препознава како свое.
Таа имаше само 18 години
Нејзе и е непријатно со лузните и неизбришливите траги на кожата, па решава да не се враќа на училиште и почнува да се повлекува во себе. Таа има само 18 години и ја прогонува страшното чувство дека не може да го врати погледот. Со текот на годините, таа се согласува да се подложи на уште една операција за да ги наполни градите и да и ја олабави кожата, но процесот на самоприфаќање е долг и напорен. Сè додека не виде фотографии на Инстаграм од Канделарија Тинели, аргентинска инфлуенсерка покриена со тетоважи по целото тело, вклучувајќи ги градите, вратот и рацете.
– Што ако тетоважите би можеле да се користат и за покривање на моите лузни? – праша тогаш Лали Хуарез, која сосема случајно ги откри исцелувачките тетоважи, проект кој ја става уметноста во служба на оние кои преживеале тешка несреќа или операција како што е мастектомија, со лечење тешки изгореници со тетоважи, како и големи лузни. .
– Болката која ја чувствував за време на тетовирањето не е ништо во споредба со она што го чувствував кога не можев да се погледнам во огледало цели 10 години, изјави Лали Хуарез, која по низа сеанси успеа да го покрие вратот, градите и дел од рамената и рацете.
Денес Лали има 29 години и повторно почна да живее. Таа веќе не се плаши да се покажува во јавноста, неодамна дипломирала криминологија и со своите 157.000 следбеници на нејзиниот социјален профил се обидува да им помогне на другите луѓе кои доживеале несреќи како неа со надеж дека и тие ќе најдат сила да бидат прероден
Моето порано и моето сега
– Вака беше моето вистинско порано и вака требаше да биде до крај. Денеска почнав да барам фотографии и најдов една пред да изгорам. Кога го видов тоа не заплакав, кожата на рацете и градите не ми недостасуваше , ми даде мир и среќа. Мислам дека сум на вистинскиот пат да ја продолжам мојата еволуција.
Пред изгорениците била среќна, опуштена и типично несигурна тинејџерка.
-Никогаш не мислев дека тоа што ми се случи може да се случи и дека се ќе ми се промени. Тоа беа тешки времиња, без сила, ја имав само силата што ми ја даваа моите најблиски (родителите, семејството и пријателите). Тој процес беше многу тежок, но најмногу научив и се подобрив во него (тоа го гледам сега, гледајќи наназад и анализирајќи го минатото). Научив да ги правам сите мои активности од нула, како одење, јадење, пишување, сила да станам, да ги отворам рацете, да ги кревам во воздух и сите работи што ги натурализиравме.