Во 121 година од нашата ера, во Рим е роден Марко Аврелиј , подоцнежен римски император и стоички филозоф. Тој е познат по прекарот филозоф император, а неговото единствено дело е
„За себе“ , денес познато како „Медитации“ .
Создаден е за време на бројните воени кампањи што ги водел во текот на целиот свој живот. Ова дело е еден вид филозофски дневник во кој јасно се истакнуваат помирувачките тенденции на неговата филозофија, како и стремежот кон етичко совршенство.
Медитациите се одраз на неговата стоичка филозофија, која ја нагласува важноста на внатрешната дисциплина, смиреноста на умот и моралниот интегритет. Преку своите размислувања, Марко Аврелиј дава увид во начинот на кој тој се стремел да живее според принципите на стоицизмот, фокусирајќи се на самоконтролата, разумот и доблеста како клучни елементи на среќен и исполнет живот.
- Многу малку е потребно за среќен живот – сè е во тебе, во твојот начин на размислување.
- Среќата во твојот живот зависи од квалитетот на твоите мисли.
- Сè што слушаме е мислење, а не факт. Сè што гледаме е перспектива, а не вистина.
- Последиците од гневот се секогаш потешки од неговите причини.
- Кога ќе се разбудите наутро, помислете каква привилегија е да бидете живи, да размислувате, да уживате, да сакате…
- Не се замарај со иднината. Ќе се сретнете, ако морате, вооружени со истата причина со која се соочувате со сегашноста денес.
- Имаш моќ над својот ум – не над надворешните настани. Сфати го ова и ќе најдеш сила.
- Често се прашувам како е можно еден човек да се сака себеси толку повеќе од другите, а своето мислење да го цени помалку од туѓите мислења.
- Најдобрата одмазда е да не бидеш како непријателот.
- Човек не треба да се плаши од смртта, туку никогаш да не почне да живее.