Земјите од Северна Европа денес се среќаваат во Виена за да формираат заеднички фронт пред двегодишните, според сите извештаи, жестоки преговори за следниот седумгодишен буџет на Европската Унија , пишува Политико .
Ова е првпат високи претставници од побогатите членки на ЕУ – вклучувајќи ги Франција, Германија и нордиските земји – да се соберат на иста маса за да разработат стратегија поврзана со предлогот на Европската комисија за буџет од 1,816 трилиони евра . Целта на состанокот е да се создаде унифициран став пред почетокот на преговорите со земји како Полска, Шпанија и Италија , кои се за поголема потрошувачка, особено во земјоделството и финансирањето на посиромашните региони.
Подготовки за преговарачката битка
Откако буџетот беше објавен на 16 јули , службениците имаа доволно време да прелистаат стотици страници документи и да почнат да пресметуваат колку нивните земји би можеле да добијат, а колку да изгубат според новиот план за трошење. Иако официјалните преговори се само на почеток , веќе има многу работа зад сцената. На состанокот во Виена нема да има министри, туку државни службеници, додека министрите повторно ќе дадат изјава за буџетот во октомври .
За време на секое преговарање за буџетот, земјите со слични интереси се здружуваат за да развијат заеднички стратегии, да одржуваат состаноци со Комисијата и да споделуваат задачи како што е тестирање на формулите за распределба на парите. Крајната цел е да се надмудри соперничката група и да се насочи огромниот буџет на ЕУ според сопствените приоритети, објавува Index.hr .
Полскиот член на Европскиот парламент и поранешен комесар за буџет Јануш Левандовски го опиша тоа сликовито: „Во фудбалски термини, ова е пауза. Тоа е нешто нормално.“
Поделба во два табора
Наместо секоја да се бори за себе, 27-те членки на ЕУ се групирани во два главни табора.
Од една страна, постојат богати „нето плаќачи“ – од Шведска до Франција – кои уплаќаат повеќе во буџетот отколку што добиваат од него и генерално се залагаат за помал буџет.
На нив се спротивставува таборот познат како „Пријатели на кохезијата“ , широк сојуз на јужноевропски земји, вклучувајќи ги Италија, Шпанија и Полска, кои се залагаат за поголем буџет , особено кога станува збор за „кохезиони фондови“ за поддршка на посиромашните региони.
Секако, постојат разлики и во самите кампови. На пример, Франција и Холандија , обете нето плаќачи, имаат драстично различни ставови за долгот на ниво на ЕУ – Париз го поддржува тоа, додека Хаг се спротивставува. Кога станува збор за земјоделските субвенции, Франција е поблиска до Полска отколку до некои членки на сопствениот клуб.
Кој ја води играта?
Состанокот на групата во Виена го водат двете најмоќни земји од ЕУ – Франција и Германија.
„На крајот, Франција и Германија се согласуваат за бројка, а ние пудлите ги следиме“, рече анонимен дипломат на ЕУ од земја што плаќа нето.
Во вториот табор, Полска традиционално го презема водството како најголем примател на средства од буџетот на ЕУ. Сепак, деценискиот сојуз меѓу Варшава и Будимпешта е поткопан од потезите на унгарскиот премиер Виктор Орбан , чие демократско уназадување доведе до тоа Комисијата да ѝ одбие на Унгарија милијарди евра. Ова отвори простор за медитеранските земји да преземат посилна координативна улога во рамките на коалицијата.
Улогата на Европската комисија
Европската комисија ќе лобира кај националните влади да се држат што е можно поблиску до нејзиниот оригинален предлог. Во наредните месеци, комесарот за буџет, Пјотр Серафин – поранешен полски амбасадор во ЕУ, кој го познава Советот „како прст на дланка“ – ќе посредува во разговорите меѓу двата табора.
Искусниот преговарач Левандовски смета дека комесарот мора да се води од принципот „раздели и владеј“, наместо да ги консолидира блоковите. Тој ја советуваше Серафина, која порано му беше асистентка, да „им пристапи на земјите една по една… наместо да се соочи со две големи групи“ , бидејќи тоа ја ослабува преговарачката моќ на земјите-членки во однос на Комисијата.
Договорот конечно доаѓа.
Иако претстојат тешки и драматични дискусии, преговарачите се сигурни за неколку работи.
„Овој предлог на Комисијата нема да биде конечен, сите ќе мора малку да се помрднат… Но, секогаш се постигнува договор, па затоа овој пат ќе успееме“, заклучи Стефан Имхоф од австриското Министерство за финансии.