Никола Саркози, поранешниот претседател на Франција, ја бакна својата сопруга Карла Бруни за последен пат пред да оди во затвор. Трогателни фотографии од вљубениот пар го обиколија светот, а моделот уште тогаш блескаше.
Карла остана да стои бледа и вкочанета, со рацете скрстени како да се моли. Со очите го следеше автомобилот што го носеше во затворот Ла Санте. Нејзините солзи, неговиот спуштен поглед – тоа утро Париз го виде крајот на една ера.
Падот на Саркози започна пред повеќе од една деценија, а заврши денес, со пресуда со која беше осуден на пет години затвор, поради пари кои, според обвинението, доаѓале од режимот на Моамер Гадафи.
Од претседателскиот сјај до ќелијата
Тој порано влегуваше во Елисејската палата со фанфари и црвен тепих, денес влезе во бетонска зграда со решетки. Затворот „Ла Санте“, на само неколку километри од центарот на Париз, е познат по својата нечистотија, стаорци и историја на насилство.
Таму биле затворени Мануел Нориега, Карлитос Чакал и озлогласениот француски гангстер Жак Месрин. Сега им се придружува човекот што ја водеше земјата.
Неговата ќелија има девет квадрати – кревет, маса, тоалет и туш. Ќе може да побара фрижидер и телевизор, но му е дозволено да излегува само за вежбање.
Тој понесе три книги со себе. Една од нив, „Грофот од Монте Кристо“. Приказната за човек кој бега од затвор за да бара одмазда. Не е тешко да се претпостави зошто.
„Тие не го затвораат претседателот, туку невин човек“
Пред да го премине прагот на затворот, Саркози се најави на мрежата X.
Не е поранешниот претседател на Републиката тој што е затворен утрово – туку невин човек. Длабоко ми е жал за Франција, која се понижува пред лицето на одмаздата претворена во омраза. Вистината ќе победи, но цената ќе биде ужасна.
Судијката Натали Гаварино го прогласи за виновен за тоа што им дозволил на соработниците да бараат финансиска поддршка од режимот на Гадафи. Тој доби максимална казна – пет години затвор и парична казна од сто илјади евра.
Според неговите зборови, можеше да се почувствува она што француската јавност го знаеше долго време – Саркози не знае да губи. Ни на избори, ни во животот.
Тој не се плаши од затвор.
Во разговорот со француските медиуми, тој изгледаше смирен.
– Не се плашам од затвор. Не барам привилегии. Одам со крената глава – рече тој.
Тој донесе семејни фотографии и две книги за животот на Исус. Беше сместен во таканареченото ВИП крило, одвоен од другите затвореници. Но, во „Ла Санте“, дури ни изолацијата не значи мир. Ѕидовите на тој затвор се сеќаваат на гилотини, бегства и одмазда. И сега, за прв пат, претседател кој преминал на другата страна од законот.
Франција која не простува
Никола Саркози беше симбол на француската енергија – брз, остар, харизматичен. Неговиот брак со Карла Бруни беше бајка за насловните страници: претседателот и супермоделот, моќ и елеганција, гламур и политика. Денес, таа слика изгледа како филмски кадар од кој бојата исчезнала. Карла стои на тротоарот, со влажен асфалт под нозете, очите ѝ се црвени од солзи.
Франција е поделена. Некои го гледаат како жртва на системот, други како доказ дека правдата важи за сите – дури и за оние што ја создадоа.
Во земја каде што моќта трае помалку од скандал, падот на Саркози стана предупредување. Бидејќи кога човек верува дека е над законот, сè што му останува се ѕидови, тишина – и бакнеж на крајот.
Карла Бруни – црна како оклоп
Додека одеше покрај него, Карла Бруни беше слика на беспрекорна елеганција. Облечена во црно од глава до пети, со црно сако, црна ролка, тесни панталони и едноставни чевли – изгледаше како свесно да ја носи својата тага. Немаше накит, немаше шминка што ќе се обиде да го скрие заморот. Само долга коса преку рамената и изглед на жена која знае како да губи, но не дозволува никој да ја види скршена.
Карла изгледаше како свесно да избрала црна боја како свој оклоп. Немаше гламур во тој намален стил, но имаше достоинство. И токму затоа изгледаше моќна – како жена која знае дека со молчење може да каже повеќе од цела Франција заедно.
Љубов што започна како скандал, а заврши како драма
Нивната приказна беше кинематографски од самиот почеток. Тие се запознаа во 2007 година, само неколку месеци откако Саркози стана претседател, а следната година – се венчаа во Елисејската палата. За Франција, тоа беше шок: претседател кој се разведе, а потоа се ожени со супермодел и пејач познат по своите врски со рок легенди и уметници.
Нивната љубов беше комбинација од страст, амбиција и јавна фасцинација. Тој е политичар со темперамент, брз и остар; тој уметник со студена елеганција и интуиција на жена која знае дека секоја емоција пред камерата станува насловна страница.
Низ години скандали, судења и падови, Карла Бруни никогаш јавно не го напуштила. Таа го бранеше во интервјуа, пишуваше песни за него, се појавуваше со него дури и кога сите му го свртеа грбот.
Денес, додека го гледа како оди во затвор, таа љубов изгледа помалку како бајка, а повеќе како грчка трагедија – таа стои во црно, тој оди во сиво, со само студениот париски воздух меѓу нив и чувството дека сè што граделе сега станало симбол на минливоста на моќта.