Кога е вистинско време детето да престане да спие со родителите: Еве како оваа промена да се случи без солзи и стрес (фото)

Речиси сите родители доживеале непроспиени ноќи кога детето инсистира да им се придружи во кревет поради кошмари, страв или едноставно навика. Затоа, постои и едно прашање што нè мачи: кога децата треба да престанат да спијат во креветот на нивните родители? Експертите велат дека не постои единствен пристап кој одговара на сите.

Повеќето родители се соочиле со ситуација кога сакале мир и одмор во текот на ноќта, но има и деца кои инсистираат да спијат во ист кревет. До кога е во ред и дали има одредена возраст од која детето треба да спие во свој кревет, без исклучоци?

Веруваме дека секој родител го сака најдоброто за своето дете, но мислењата на оваа тема се поделени. Ако детето ce научило да спие со вас, а вие попуштате, преминот во сопствената соба би можел да биде стресен и полн со солзи.

Важно е да му дадете до знаење на детето зошто е важно да спие во сопствената соба и да му кажете дека сепак ќе имате време за гушкање и заеднички моменти. Колку време ќе биде потребно за да се навикне зависи од карактерот на детето, но и од доследноста на родителите.

– Нема гаранција дека заедничкото спиење ќе му користи на детето емотивно. Иако треба да се каже дека и двата случаи – спиењето заедно и спиењето во детската соба имаат и добри и лоши страни – вели д-р Кристина Џонс, педијатар.

Спиењето во посебна просторија може да развие независност

Сепак, спиењето во посебни соби им овозможува на родителите повеќе одмор и приватност и може да биде важен чекор во создавањето на самодовербата и независноста кај децата. Покрај тоа, експертите тврдат дека одвоеното спиење промовира емоционален развој и само-смирување.

– Има многу студии кои сугерираат различни работи за емоционалните ефекти од заедничкото спиење – вели д-р Џонс и додава:

– Во зависност од возраста на детето и времетраењето на оваа фаза, некои истражувања сугерираат дека сонот им помага на децата да ја регулираат својата емоции и се чувствуваат постабилни и независни. Додека други студии покажаа дека заедничкото спиење може да биде поврзано со анксиозност кај децата на училишна возраст.

Заедничкото спиење не е гаранција за емоционална корист за детето

Метју Шуберт, специјалист за деца и експерт за ментално здравје, вели дека преместувањето на детето во сопствената соба има корисни ефекти врз сонот на детето, вклучително и дозволување на детето да се смирува.

– Преместувањето на детето во сопствената соба по првиот роденден може да биде важен чекор во негувањето чувство на независност и самодоверба. Ако спиењето во иста просторија со родителите продолжи и по првите шест месеци од животот на детето, тоа може да го попречи неговиот емоционален развој и способноста за самоусовршување – објаснува Шуберт.

Затоа се препорачува бебето да спие во иста соба, во лулката до креветот на родителите, до шест месеци. Бебето е толку безбедно, а родителите сепак успеваат да реагираат во случај да се разбудат и да заплачат. Не постои гаранција дека заедничкото спиење ќе има емоционални придобивки за детето.

– Според Американската академија за педијатрија, бебињата треба да спијат во иста соба (но не во ист кревет) со родителите додека не наполнат шест месеци. Поради оваа причина, генерално не се препорачува да спиете заедно со бебето поради ризикот од повреда и задушување – вели Џонс.

По првиот роденден или подоцна?

Најчестиот општ совет е дека би било добро детето да се пресели во посебна просторија по првиот роденден. Според експертите, клучот е да се најде баланс помеѓу удобноста, безбедноста и независноста. Разговорот е најважен од сите – треба да му дадете на детето валидни причини за да спие само.

Адаптацијата треба да се прави постепено – експертите предлагаат да поминете неколку ноќи во детската соба и да покажете дека сте блиски. Кога детето ќе успее да дремне во својата соба, во ред е да го наградите со нешто и да кажете дека затоа сите сте се одмориле подобро.

Во случај на страв или нервоза, родителите треба да проценат што се крие во позадина. Можеби едноставно се плаши да биде сам – во тој случај треба да го уверите дека сте блиску и дека тука е безбедно.

Меѓутоа, доколку анксиозноста го нарушува квалитетот на сонот или предизвикува проблеми во други аспекти од животот на детето, тогаш е неопходно да се консултира специјалист.