Според најновите истражувања, вселенското тело кое удрило во Земјата пред 66 милиони години и ги убило речиси сите видови диносауруси всушност бил огромен астероид кој се формирал надвор од орбитата на Јупитер.
Експертите на тој начин ја потврдија долгогодишната научна хипотеза – дека астероид од надворешниот дел на Сончевиот систем е одговорен за масивниот кратер Чиксулуб во Мексико.
Но, како научниците откриле од каде потекнува овој вселенски објект?
Со оглед на тоа што не можеа да скокнат во временска машина, да се вратат во времето и внимателно да ја следат траекторијата на астероидот, тие се справија со достапниот метод.
Тие го анализираа античкиот слој на седимент зачуван во карпите и ги споредија пронајдените минерали со познати типови на вселенски тела.
Удар на астероид со големина на град
Истребувањето на Креда/Палеоген (K/Pg) е петто масовно истребување во последните 540 милиони години. Кога астероид со големина од околу 10 километри (големина на град) удри во областа на денешниот полуостров Јукатан, повеќе од 60 отсто од сите видови, вклучувајќи ги речиси сите диносауруси, беа избришани од лицето на Земјата.
При ударот во атмосферата биле фрлени огромни количества сулфур, прашина и саѓи кои делумно ја блокирале сончевата светлина и предизвикале пад на температурите. Креда/палеогенските слоеви содржат значителен дел од минерали. Овие елементи се доста ретки на Земјата, особено на површината на планетите, но често се наоѓаат во метеоритите.
Геохемичарот Марио Фишер-Годе од Универзитетот во Келн во Германија и неговите колеги добија примероци од K/Pg карпи од три локации и ги споредија со примероци од осум други места на удар од изминатите 3,5 милијарди години.
Тие го анализирале и рутениумот од метеоритите и ги споредиле нивоата со рутениумот што се формирал на Земјата, пишува Nature.
Изотопите на рутениум ја решија мистеријата
Тимот се фокусираше на изотопи на металот рутениум бидејќи односот на изотоп на рутениум од Земјата се разликува од оние во метеоритите. Користејќи ги овие изотопи, научниците можат да направат разлика помеѓу астероидите кои потекнуваат од надворешниот дел на Сончевиот систем, надвор од орбитата на Јупитер, и оние кои потекнуваат од внатрешниот дел.
Имено, кога Сончевиот систем се формирал од молекуларен облак пред околу 4,5 милијарди години, температурите во внатрешниот регион биле превисоки за кондензација на испарливи соединенија како што е водата. Астероидите кои се формирале во тој дел од Сончевиот систем содржат ниски нивоа на испарливи соединенија и се богати со силикатни минерали.
Од друга страна, оние кои се формираат во пооддалечените области содржат многу јаглерод и испарливи соединенија.
Фишер-Годе и неговите колеги открија дека изотопите на рутениум во телото што ја завршија судбината на диносаурусите одговараат на јаглероден астероид, односно оној што доаѓа од надворешниот Сончев систем.
Изотопите на рутениум, исто така, ја оспорија хипотезата дека кратерот Чиксулуб е предизвикан од комета, а не од астероид, бидејќи пронајдените изотопи не се совпаѓаат со кометата.
Истражувањето наречено изотопи на рутениум покажува дека ударниот удар Chicxulub бил астероид од јаглероден тип, објавено во списанието Science.