Која баба ја претпочитаат децата – од страната на таткото или од страната на мајката?

Ако сте доволно среќни вашите деца да растат со нивните баби и дедовци, тогаш тоа е навистина нешто посебно.

Децата добиваат многу позитивни работи од нивните баби и дедовци. Меѓутоа, науката открива дека бабата по мајка треба да има поголема, поважна улога од бабата по татко.

Децата по правило немаат иста блискост и поврзаност со сите баби и дедовци. Студијата спроведена на Универзитетот во Мичиген покажува дека децата често се емотивно поблиски со бабите по мајка, поминуваат повеќе време со нив и добиваат повеќе внимание и ресурси од бабите по татко.

Вообичаениот редослед на популарност за детето е ова – баба по мајка, дедо по мајка, баба по татко, дедо по татко. Исклучоци, се разбира, се случуваат. Некои сметаат дека оваа разлика е последица на односот помеѓу родителите и бабата, како и на тоа кој се грижи за детето. Други веруваат дека врската помеѓу жената и нејзината свекрва – бабата од страна на детето – секогаш ќе биде комплицирана, што пак може да се меша во врската на бабата и дедото со нивните внуци.

Ако нема блискост меѓу свекрвата и снаата, голема е веројатноста детето да има помала блискост и со бабата со која мајка му не е блиска. Се разбира, студиите открија многу други фактори кои исто така влијаат на блискоста и односот со бабите и дедовците. Географската близина е исто така важна, а фактори кои влијаат може да бидат работниот статус, здравствената состојба, економската состојба и личноста на бабите и дедовците.

Друга променлива што влијае на односите со бабите и дедовците е бројот на внуци што ги имаат бабите и дедовците. Бабите и дедовците кои имаат многу внуци веројатно нема да можат да посветат доволно време на секој од нив и подеднакво да се посветат на сите внуци. Љубезноста кон бабите и дедовците по мајка започнува рано, бидејќи бабите по мајка се почесто се канат во родилната сала.

Исто така, бабата по мајка е поверојатно да помогне по раѓањето на детето, што ќе ја олесни раната врска со внучето. Бабите и дедовците кои се поврзуваат со своите внуци на многу рана возраст имаат поголема веројатност подоцна да бидат повикани да се грижат за детето и да бидат вклучени во сите други активности што го вклучуваат внукот. Затоа, блискоста и поврзаноста меѓу нив ќе бидат повредни и зајакнати.