Силвио Берлускони, кој почина денес на 86-годишна возраст, беше еден од најпрепознатливите италијански бизнисмени и поранешен премиер на Италија.
Роден е во Милано на 29. септември 1936 година, а неговата биографија е полна со скандали, обвинувања за корупција, сексуални афери и контроверзни деловни потфати.
Кариерата ја започнал продавајќи правосмукалки, пеејќи, а подоцна основал градежна компанија, а потоа се префрлил на медиумите, кои покрај работните места во финансискиот и спортскиот сектор, го сочинуваат најголемиот дел од неговото богатство. Главната компанија на Силвио Берлускони, MediaSet, работеше на три национални телевизиски канали, кои покриваат половина од националниот ТВ сектор, а тука е и водечката италијанска рекламна агенција Pub-Italy.
Тој беше лидер на политичкото движење Напред Италија, партија која беше официјално основана во јануари 1994 година, а за прв пат да учествува на општите избори во март истата година, но во 2008 година НИ се распушти и Силвио Берлускони ја основа новата политичка партија Народот на Слободата, која се нарекува Форца Италија од 2013 година.
Силвио Берлускони беше премиер кратко време (седум месеци) во 1994 година. Во 2001 година повторно беше назначен на истата функција, втората влада на Силвио Берлускони е најдолгата во историјата на Италија. На 20. април 2005 година, Силвио Берлускони понуди оставка од својата влада по поразот на регионалните избори и внатрешните проблеми во коалицијата. На 23. април 2005 година формираше нова влада без поголеми промени во нејзиниот состав.
На парламентарните избори во април 2006 година, коалицијата на Силвио Берлускони загуби од левата коалиција на Романо Проди. Победата беше многу тесна (0,11%), па Силвио Берлускони долго време ги оспоруваше резултатите од изборите и на крајот поднесе оставка на почетокот на мај.
Сепак, владата на Романо Проди го загуби парламентарното мнозинство, а централнодесничарската коалиција на Силвио Берлускони победи на изборите во 2008 година.
На 12. ноември 2011 година Силвио Берлускони му поднесе оставка на претседателот на Италија, Џорџо Наполитано, откако го загуби парламентарното мнозинство и големата економска криза што ја зафати земјата.
Тој е и сопственик и основач на медиумските компании кои многумина ги нарекуваат „италијанска медиумска империја“. Според магазинот Forbs, Силвио Берлускони е најбогатиот човек во Италија со богатство вредно 12.000.000.000 долари во 2005 година, а воедно и 25-ти најбогат човек во светот.
МИЛАН
Тој исто така беше претседател на фудбалскиот клуб Милан помеѓу 1986 и 2004 година; по неговата оставка – која беше принудена со закон – на 26. декември 2004 година, тимот не избра нов претседател, па денес тој е само косопственик на клубот.
Презентирајќи ја својата биографија „Епската приказна за милијардерот кој владееше со Италија“ на новинарот на Gazeta, тој кажа дека нема намера да го напушти Милан додека не донесе нови успеси на клубот и опиша колку му значи овој клуб.
„Веќе им кажав на децата дека кога ќе заминам, ако сакаат, можат да продадат се што ќе им оставам. Единствено што не смеат да продадат се две работи: мојата куќа во Аркоре и поголемиот дел од сопственоста на Милан“, јасно кажа тогаш Силвио Берлускони.
Тој беше еден од најбогатите луѓе во Италија. Forbs неговото богатство во 2019 година го процени на 6,4 милијарди долари, а оваа година со 8,1 милијарда се најде на 327-то место на најбогатите во светот, а на петтото место на листата на најбогати Италијанци.
„ЖРТВА НА МИЛАНСКАТА ПРАВДА“
Поголемиот дел од политичката кариера на Силвио Берлускони беше нарушен со серија правни битки. И самиот често се жалеше дека е жртва на миланското правосудство. Силвио Берлускони уште во 2009 година процени дека за 20 години се појавил на суд 2.500 пати – во 106 одделни судења – и дека правните трошоци изнесуваат околу 200 милиони евра.
„Јас сум без сомнение нај (кривично) гонет човек во целата историја на светот и историјата на човештвото“, кажа еднаш мислејќи на своите правни проблеми и се пожали дека „потрошил милиони на судии“ – пред да се исправи и појаснувајќи дека мислел на „адвокатите“.
Тој постојано негираше проневера, даночна измама и обид за поткуп на судија. Безброј пати тој беше ослободен на суд, неговите пресуди беа поништени или истечени. Силен удар дојде во 2011 година, кога Уставниот суд го смени законот со кој тој и другите министри со имунитет ги штитеше. До крајот на годината тој беше без власт, а во октомври 2012 година доби четири години за даночна измама и забрана за вршење јавна функција.
Тој сепак остана на својата невиност, зборувајќи за „судски удар“. Со оглед на тоа дека тогаш имал 75 години, тој бил осуден на принудна работа – четири часа неделно во католички старечки дом за пациенти со деменција во близина на Милано.
ФАМИЛИЈАРЕН ЖИВОТ
Во 1965 година, Силвио Берлускони се ожени со Карла Елвира Дал’Ољо, со која ја добија ќерката Марија – попозната како Марина – и синот Пјеро Силвио. Тие се разведоа во 1985 година. Тој ја запозна својата втора сопруга, актерката Вероника Ларио, во раните осумдесетти години на минатиот век, по нејзиниот топлес настап во една претстава. Подоцна со неа тој имал три деца, ќерките Барбара и Елеонора и синот Луиџи, а се венчале дури во 1990 година.
Дотогаш Силвио Берлускони беше познат претприемач, а неговата венчавка беше значаен општествен настан. Еден од неговите кумови бил Бетино Кракси, поранешен премиер и лидер на Италијанската социјалистичка партија.
Откако беше фотографиран на 18-тиот роденден на манекенката Ноеми Летиција, Вероника поднесе барање за развод во мај 2009 година. Исто така, партијата Форца Италија на Силвио Берлускони во март 2020 година објави дека тој раскинал со 34-годишната Франческа Паскале по 12 години врска, истакнувајќи дека двајцата „ќе останат пријатели“.
СКАНДАЛИ И АФЕРИ
Инаку, неговата биографија е полна со скандали, обвинувања за корупција, сексуални афери и контроверзни деловни потфати.
Политичките достигнувања на поранешниот премиер беа засенети од безброј кривични пријави против него – иако единствената пресуда што не беше поништена во жалбата беше за даночна измама – и неговите озлогласени секс забави, познати како „бунга бунгас“, на кои често се појавуваа помлади убавици кои му служат.
Силвио Берлускони е осуден на седум години затвор поради проституција со малолетници за време на организирани забави. Казната е укината во жалбена постапка. Така, пресудата дека платил за секс со малолетна Мароканка, била поништена, иако потоа се соочил со две обвиненија за поткуп на сведоци за да молчи.
Животот на Силвио Берлускони често беше прикажан со сапунските опери што неговите ТВ канали први ги донесоа од САД во Италија.
За Силвио Берлускони важи и дека бил опседнат со младоста. Премиерот редовно посетуваше фризер, козметичар, па дури и солариум. Додека се бореше да се врати на политичката сцена во 2017 година, премиерот покажа ново лице – буквално. Силвио Берлускони се појави со портокалов тен и блескави бели заби, затегнато лице. Без разлика дали станува збор за ботокс, шминка или операција, дури по неговото појавување луѓето пишуваа за „најтесното лице“ на политичката сцена и за „восочната фигура“.