„Ме внесоа во училница полна со мртви деца. Одев од дете до дете да кажам кој е кој, да ги идентификувам. Тоа беше моето одделение, на час по историја“.
Со овие зборови Драгана Томиќ, класен раководител на 7/2 од основното училиште „Владислав Рибникар“ во Белград, денеска во Вишиот суд во Белград опиша што на 3 мај минатата година пронашла во училницата каде ученик од тој клас извршил страшно злосторство, кое започна на самиот влез на училиштето.
Драгана Томиќ едвај наоѓајќи зборови и низ солзи објасни дека од тој ден повеќе не може да се врати на училиште и дека сè уште е на боледување бидејќи „ништо повеќе не е исто“.
– Дојдов на училиште наутро иако ги немав првите четири часови. Го донесов моето дете на училиште и сакав да средам некои документи. Седев во конференциската сала, бев сама кога го слушнав првото „бам“. Мислев дека е петарда, но ми беше чудно што некој толку рано фрлаше петарди. Повторно се слушна „Бам, бам“, во низа, а јас станав и почнав да ја напуштам салата да видам што се случува. Го видов Драган мртов и се вратив назад. Видов повеќе деца како лежат во ходникот – рече наставничката во судницата на Вишиот суд, каде и денеска седеа родителите на убиените деца.
Наставничката Драгана Томиќ, која треперела додека се сеќавала на тој ден, раскажала и како дознала дека момчето од нејзиниот клас пука.
-Почнав да им се јавувам на моите ученици, телефоните не работеа. Ми одговори едно момче, го кажа името на ученикот кој пука. За мене беше шок бидејќи мислев дека е некој однадвор – изјавила наставничката.
Полицијата, рече таа, дошла брзо и им кажала на сите да ги исклучат телефоните.
– Не ни дозволија да го напуштиме тој дел од училиштето. После тоа дојде слика која сè уште ми прави кошмари. Дојде инспектор да ме земе и ми кажа дека треба да ги идентификувам децата. Прашав зошто јас и тој ми рече дека ќе ја скратиме постапката што ќе трае предолго во друг случај. Ме внесоа во училница полна со мртви деца – рече Драгана со глас што повремено го губеше и тешко наоѓаше зборови за да ја опише сцената што ја затекна.
– После тоа лекарите во амбулантата ми дадоа инекција и седативи. Од тој ден сум на боледување – ја заврши приказната за трагедијата што го потресе цел Балкан.
Одговарајќи на прашања во постапката што родителите на убиените деца ја покренаа против малолетниот убиец, неговите родители и училиштето , наставникот рече и дека во периодот пред делото, момчето – убиец многу отсуствувало од училиште, но дека неговиот мајка му го препишала на пост-Ковид и дека дошла на училиште и барала одредени отстапки за него два месеци пред злосторството.
– Еднаш имаше грип и два пати корона. Во март имаше пост-ковид и мајка му дојде на училиште да ми каже дека спие 20 часа, дека е тешко да се разбуди. Таа рече дека нема концентрација и ме молеше да разговарам со наставниците за да имаат разбирање – изјави класниот раководител.
Да потсетиме, момчето-убиец учебната година пред масакрот ја заврши во друго одделение, од што на барање на неговите родители училиштето го префрли во 7/2 на почетокот на седмо одделение. Наставничката која му беше класна во шесто одделение рекла дека тој е убедливо најдобриот ученик во однос на другите и дека нејзиниот впечаток е дека сака да се префрли во другиот клас за да има со кого да се натпреварува.
– Во моето одделение прво беше повлечен, не се истакна. Кога го прашав, знаеше сè, но не беше најдобар во ова одделение, беше надминат во многу сфери. Тоа беше феноменален клас. Децата беа фантастични. Имаше и други кои беа подобри од него, во различни области – рекоа наставниците. На прашањето дали поради тоа трпел притисок од родителите, Драгана Томиќ изјавила дека и’ рекол дека не.
Зборувајќи за кампот во Франција, во кој отишло момчето, таа рече дека малолетниот убиец не бил чуден, туку дека имало постапки кои ја изненадиле, пред сè што неговата соба е „средена“, нетипично за 13- годишно момче.
– Првата или втората ноќ заспа на фотелјата, но не спиеше во неа во текот на целиот камп. Кога ми го кажаа тоа, го прашав зошто и ми рече дека зјапал во телефонот и заспал и дека подоцна легнал в кревеѕ. Го разбудив сабајлето, спиеше во кревет и собата му беше средена, сè беше средено. Чудно е 13-годишно момче да биде толку уредно – изјави класниот раководител.
На следното рочиште на 30 мај треба да сведочат мајката на момчето убиец, како и други сведоци од училиштето.