Вселенското летало на НАСА се обидува да направи историја со најблискиот пристап до Сонцето.
Сончевата сонда Паркер се втурнува во надворешната атмосфера на нашата ѕвезда, поднесувајќи брутални температури и екстремно зрачење.
Комуникацијата со сондата е изгубена веќе неколку дена за време на овој „жежок лет“, но научниците ќе чекаат сигнал што се очекува на 27 декември за да утврдат дали сондата „преживеала“.
Информациите од сондата би можеле да ни помогнат подобро да разбереме како функционира Сонцето.
Шефот на НАСА, др. Никола Фокс изјави за Би-Би-Си дека луѓето го проучуваат Сонцето со векови, но „не ја доживувате атмосферата на место додека не го посетите“.
„И така, не можеме навистина да ја доживееме атмосферата на нашата ѕвезда освен ако не прелетаме низ неа“.
Соларната сонда Паркер беше лансирана во 2018 година, а потоа се упати кон центарот на нашиот Сончев систем.
Веќе 21 пат поминало покрај Сонцето, сè поблиску и поблиску, но посетата на Бадник е рекордна.
Со најблискиот пристап сондата е оддалечена 6,2 милиони километри од површината на Сонцето.
Ова можеби не звучи толку блиску, но Никола Фокс од НАСА го става во перспектива: „Ние сме 93 милиони милји од Сонцето, па ако ги ставам Сонцето и Земјата на еден метар оддалеченост, соларната сонда Паркер е на четири сантиметри од Сонцето – така што е блиску“.
Сондата ќе треба да издржи температури од 1.400 Целзиусови степени и радијација што може да ја оштети електрониката на бродот.
Заштитено е со карбонски композитен штит со дебелина од 11,5 cm, но тактиката на леталото е брзо да се приближи и да излезе од Сонцето.
Всушност, ќе се движи побрзо од кој било објект, со брзина од 430.000 милји на час – што е еквивалент на летање од Лондон до Њујорк за помалку од 30 секунди.
Научниците се надеваат дека леталото ќе помине низ надворешната атмосфера на Сонцето, т.н корона и реши долгогодишна мистерија.
„Короната е навистина, навистина жешка, а ние немаме идеја зошто“, објаснува д-р. Џенифер Милард, астроном во Labth Star Labs.
„Површината на Сонцето е околу 6.000 степени Целзиусови, но короната, оваа тенка надворешна атмосфера што можете да ја видите за време на затемнувањето на Сонцето, достигнува милиони степени – и е подалеку од Сонцето. Па, како таа атмосфера станува пожешка? “
Мисијата исто така треба да им помогне на научниците подобро да го разберат сончевиот ветер – постојан прилив на наелектризирани честички кои избиваат од короната.
Кога овие честички се во интеракција со магнетното поле на Земјата, небото осветлува со брилијантни поларни светлина.
Но, ова таканаречено вселенско време може да предизвика и проблеми, оштетувајќи ги електричните мрежи, електрониката и комуникациските системи.
„Разбирањето на Сонцето, неговата активност, времето во вселената, сончевиот ветер е многу важно за нашиот секојдневен живот на Земјата“, вели д-р Милард.
Научниците на НАСА се соочуваат со нервозно чекање за Божиќ додека леталото не е во контакт со Земјата.
Никола Фокс вели дека тимот ќе и испрати порака со зелено срце штом сигналот ќе се врати дома, што би значело дека истрагата е во ред.
Таа признава дека е нервозна поради дрскиот обид, но има верба во истрагата.
„Ќе се грижам за леталото. Но, ние навистина го дизајниравме да ги издржи сите овие брутални, брутални услови. Тоа е тешко, тешко мало вселенско летало.