На 3 мај, ученик од седмо одделение влегол во ОУ „Владислав Рибникар“, каде што учел, и прво го убил училишниот чувар, а потоа и осум ученици, додека еден ученик починал во болница на 15 мај. Во овој грозоморен масакр беа ранети уште неколку ученици и професорката по историја.
Дел од неговиот план бил да фрли молотови коктели на влезот во училиштето за да ја спречи полицијата да влезе и да го спречи да го реализира грозоморниот план со кој дошол на училиште тоа утро, но тоа на крајот не го направил. Сепак, најмалку се знае за тој дел од планот на момчето.
Кога на денот на пукањето во училиштето беше објавено дека момчето, освен два пиштоли и пет рамки со куршуми, имало и четири молотови коктели во ранецот, првото јавно поставено прашање беше како никој не го забележал списокот за стрелање што го правел и како никој не забележал дека детето прави четири експлозивни направи. Дали родителите тоа утро влегле во собата на момчето, со оглед на тоа што никој не знаел дека со себе носел молотови коктели, но и дека тој не се ни обидел да го скрие списокот со потенцијални жртви и мапата на училиштето, туку ги оставил на работната маса.
Во овој случај се истражува како точно момчето успеало да набави или да направи четири молотови коктели без никој да забележи што прави. Не е исклучено момчето само да ги направи молотовите коктели, со оглед на тоа што на интернет е многу лесно да се најдат информации за тоа што е молотов коктел, од кои компоненти се состои, како и да се видат детални упатства како да се направи таква бомба. На детето не му е толку тешко да дојде до шишиња и ткаенина, но не се знае како 13-годишното момче дошло до запалливата материја.
Исто така, имајќи предвид дека молотовиот коктел мора да биде во стаклено шише за да се скрши при фрлање и да се запали содржината, не се знае од каде тој ги набавил стаклените шишиња, со оглед на тоа што децата најчесто не ги користат, а дали ги земал од дома и како никој не забележал дека ги нема или дека момчето ги чувало некаде.
Токму тој рачно изработен експлозив можеше да биде главната алатка што ќе му помогне на момчето да ги убие сите луѓе на неговиот список или случајно да пука и да убие можеби повеќе деца отколку што имаше на списокот. Единственото нешто што го спречи да ги фрли молотовите коктели и да си даде дополнително време да пука во повеќе луѓе е нападот на паника.
Како што кажа и самиот во изјавата пред надлежните органи, се исплашил да ги фрли молотовите коктели, почнал тешко да дише и на крајот помислил дека треба да повика полиција и да се предаде, што и го направил. Исто така се поставува и прашањето дали момчето имало помош со оглед на тоа што го имал споменатиот список на ученици кои планирал да ги убие, мапа со распоред на училниците и план да ја спречи полицијата да влезе во училиштето.
Да потсетиме, убиецот бил опседнат со филмови и серии за сериски убијци, го величал нарко босот Ел Чапо и често пребарувал на Интернет и читал за него. Го интересирало како убиваат сериските убијци, какво оружје користеле и кои се нивните жртви. Пред масакрот, тој гледал видео на Јутјуб на кое се гледа како млад човек со оружје насочува снајпер кон луѓето. Момчето гледало филмови и серии кои ги прикажуваат страдањата на семејствата на убиените, како и на мајките на убијците, а со нив ја поистоветувал својата мајка и сакал таа да страда.