Квалитетот на животот не се одредува според богатството или сиромаштијата, славата или анонимноста, здравјето или страдањето…
Австрискиот психијатар Виктор Франкл имал исклучително тежок живот, но и во темнината наоѓал можности за личен раст. Во 1941 година, тој заврши во концентрационен логор. Едвај поднесуваше болка, глад и студ, телото му беше замрзнато, но позитивното размислување беше штит од многу неволји. Тој преживеал и почнал да се занимава со научни дела кои се занимаваат со моќта на мислата и верувањето. Беше сигурен дека виталноста не е здраво тело, туку силен дух.
„Можете да изгубите сè во животот, освен една работа – слободата да ја изберете вашата реакција на она што се случува. квалитетот на нашиот живот е одреден од начинот на кој се поврзуваме со реалноста, какво значење и придаваме, како се поврзуваме со неа, каква состојба на умот ни создава“.
Начинот на кој гледаме на нашиот живот и она што не опкружува многу влијае на нашата среќа и радост. Кога ги носите очилата на оптимизмот, животот станува многу полесен, поубав и поедноставен, а проблемите и предизвиците се помали и лесно се надминуваат.
Франкл нашол совршен закон за среќен живот, тоа е техниката логотерапија – чие име е составено од грчкиот збор logos – збор/смисла и зборот терапија, што значи грижа. Овој тип на терапија се однесува на терапија со значење, односно претставува техника која му помага на поединецот да го најде вистинското значење во секоја животна ситуација.