Тил (21), кој исчезна во Германија пред седум години, конечно се врати дома.
Во септември 2017 година, кога имал само 15 години, во ранецот спакувал неколку парчиња облека, паричник со 300 евра и Play Station. Полицијата го барала со години, но никогаш не успеала да го најде.
Тил конечно ги контактирал своите родители во април и по неколку дена се вратил во куќата на неговите родители, неговата мајка Роза Марија не може да му се изнарадува на синот.
„Сега сум тука, уживам во мирот и тишината“, рече тој.
Со месеци трпеше насилство од врсници
Тил потоа откри зошто решил да побегне.
„Кога имав 15 години, единственото нешто што сакав беше да бидам невидлив или едноставно да исчезнам. Сакав само да избегам од лошите коментари на моите соученици кои ме навредуваа секој ден, ме малтретираа затоа што имав прекумерна тежина “. објаснува тој.
Потоа открил дека повеќе не сакал да оди во тоа училиште и не им кажал на родителите и браќата низ што минува.
На тој студен септемвриски ден, Тил се качи на воз и отпатува за Линген, мал град во Долна Саксонија.
Сакал да оди кај пријател што го запознал додека играл игри на Интернет.
Неколку дена подоцна се обратил до Канцеларијата за млади. Меѓутоа, кога им кажал што се случило, тие не биле многу приемчиви за неговите проблеми.
„Кога им кажав низ што поминувам, не ме сфатија сериозно. Им кажав се што ми паѓа на срце. Им реков дека нема да се вратам дома додека не престане малтретирањето на училиште. Се плашев да си одам дома, но повеќе се плашев да се вратам на училиште, морав да сменам воз во Дизелдорф и кога се симнав од возот, решив да побегнам“, вели Тил.
Тиел некое време се криеше во Дизелдорф
Откако решил да не се врати дома, останал во близина на железничката станица една недела. Некогаш спиел на станица, а некогаш на улица.
„Со текот на времето, запознав луѓе на улица, се дружев со двајца бездомници. Живеевме во напуштена сала во индустриска зона. Тројцата делевме се што имавме. Така живеевме една година“, објаснува тој. После тоа сите тројца останаа без работа.
„Не сакавме да крадеме или да правиме незаконски работи. Тогаш еден пријател слушна дека има работа за нас тројцата во Берлин. Затоа отидовме таму. Повторно спакував сè во мојот ранец и заминав. За овие седум години, сè што некогаш сум поседувал е во тој ранец“, вели тој.
Додека работеле во Берлин, тие не биле регистрирани, а Тил секогаш се плашел дека некој ќе го открие неговиот идентитет .
„Се јавувавме само преку телефони за плаќање или позајмувавме мобилни телефони. Морав да внимавам да не се разболам бидејќи немав осигурување. За среќа, сè помина добро“, рече тој.
Емисијата за неговото исчезнување
Во јуни 2022 година беше емитувана емисија за неговото исчезнување. Тогаш беше објавено дека се нуди награда од 5.000 евра за информација каде се наоѓа.
Постепено, тој почна да гледа дека сака да се врати кај своите родители.
Дури во април годинава собра храброст да му испрати порака на татко му од позајмен телефон.
„Моите родители не се лути што побегнав. Тие се среќни што сме повторно заедно“, рече тој.
Тил сега ги поминува деновите помагајќи му на својот татко со работата во бараката и обидувајќи се да го надомести целото време што го изгубија со нејзините родители.