Научниците со помош на вселенски радар открија дека почвата во Њујорк тоне со различна брзина поради човечки и природни фактори, а забележани се и неколку точки како растат.
Научниците открија дека делови од метрополитенската област Њујорк тонат и се зголемуваат со различни стапки поради фактори кои се движат од практики на користење на земјиштето до одамна изгубени глечери. Иако висинските промени изгледаат мали – тие можат да го зголемат или намалат ризикот од локална поплава поврзан со порастот на нивото на морето.
Нова студија беше објавена во средата во списанието Science Advances од тим истражувачи од лабораторијата за млазен погон на НАСА (JPL) во Јужна Калифорнија и Универзитетот „Рутгерс“ во Њу Џерси. Тимот го анализираше вертикалното движење на земјиштето нагоре и надолу – исто така познато како издигнување и слегнување – низ градското подрачје од 2016 до 2023 година користејќи техника на далечинско сензорирање наречена интерферометриски синтетички радар со отвор (InSAR). Техниката комбинира две или повеќе 3D набљудувања на истиот регион за да открие движење на површината или топографија.
Голем дел од движењето што го забележале се случило во области каде што претходните модификации на површината на Земјата – како што се мелиорацијата и изградбата на депонии – ја направиле почвата полабава под зградите.
Некои од движењата се предизвикани и од природни процеси кои датираат илјадници години до последната ледена доба. Пред околу 24.000 години, огромна ледена покривка се распослала над поголемиот дел од Нова Англија, а ѕид од мраз висок повеќе од една милја го покривал она што сега е Албани во северниот дел на Њујорк. Земјината мантија, малку како преклопен душек, оттогаш полека се прилагодува. Њујорк, лоциран на копно што е подигнато веднаш зад работ на ледената покривка, сега тоне назад.
Научниците открија дека областа на градот се намалува во просек за околу 1,6 инчи (1,6 милиметри) годишно – приближно колку еден нокт за еден месец. Користејќи ги радарите на сателитите Sentinel-1 на ESA (Европската вселенска агенција), заедно со напредните техники за обработка на податоци, тие детално ги мапираа движењата и прецизно ги детектираа аглите на градот и познатите туристички места кои тонат побрзо од очекуваното.
„Создадовме толку детална мапа на вертикално движење на тлото во областа на Њујорк што се појавуваат карактеристики што не биле забележани претходно“, вели водечкиот автор Брет Бузанга.
Дејвид Бекаерт, водечки истражувач на проектот и научник од JPL, вели дека следењето на локалните промени во надморската височина и релативното ниво на морето може да биде важно за целите на мапирање и планирање на поплавите. Ова е особено критично бидејќи климатските промени на Земјата ги туркаат океаните ширум светот повисоко, што доведува до почести вознемирувачки поплави и влошување на деструктивните бранови на бури.
Тимот пронашол две особено критични точки во Квинс. Едната е пистата 13/31 на аеродромот „Ла Гвардија“, која тоне со брзина од 3,7 милиметри годишно, а другата е стадионот „Артур Еш“, главниот стадион на тенискиот турнир УС Опен. Најголемиот тениски стадион тоне со брзина од 4,6 милиметри годишно и неопходна е реконструкција за да се промени тоа.
Научниците открија и подигање на земјиштето во Источен Вилијамсбург, Бруклин, кое расте со брзина од 1,6 милиметри годишно. Вудсајд, Квинс, растеше за 6,9 милиметри годишно од 2016 до 2019 година, но потоа се стабилизираше.