Вселенскиот телескоп Џејмс Веб (JWST) неодамна сними неверојатна фотографија од Уран, каде што можеме да ги видиме правливите прстени, бурите кои минираат низ атмосферата и поларната капа. НАСА сега објави подобрена верзија на сликата, со повеќе бранови должини, на која може да се видат и некои од 27-те месечини на Уран.
Треба да се напомене дека е многу тешко да се видат прстените околу Уран со повеќето телескопи, бидејќи тие се составени од темни, правливи карпи кои рефлектираат многу малку сончева светлина. Пред JWST, тие беа директно снимени со само два телескопа; еден на вселенското летало Војаџер 2 во 1986 година и опсерваторијата Кек на Хаваи.
Но, JWST е посебен уред. Станува збор за револуционерен инфрацрвен вселенски телескоп од девет милијарди долари, кој е сто пати почувствителен од телескопот Хабл. Го набљудува просторот главно во инфрацрвениот спектар, па може да навлезе низ „темните“ облаци од гас и прашина. Хабл работеше првенствено во оптички и ултравиолетови бранови должини.
Невреме во атмосферата
На новообјавената фотографија, заедно со прстените, можеме да видиме и 14 од 27 природни сателити кои орбитираат околу ледениот џин: Оберон, Титанија, Амбриел, Јулија, Пердита, Розалинд, Пак, Белинда, Дездемона, Кресида, Ариел, Миранда. Бјанка и Портија.[AI] Код за блок 2 InArticle мобилен таблет, телефон C=3 N=2[/AI]
Сезонскиот поларен облак на северниот пол на планетата е исто така неверојатен. Во близина и под јужниот раб на поларната капа, можеме да видиме некои „светли“ облаци кои веројатно се предизвикани од силни бури во атмосферата на овој студен, син џин.
Кога Земјата би била со големина на големо јаболко, Уран би бил со големина на кошарка
Уран е околу четири пати поголем од Земјата. Кога Земјата би била со големина на големо јаболко, Уран би бил со големина на кошарка. Потребни се околу 17 часа за да се ротира околу својата оска и околу 84 земјини години за да се направи една револуција околу Сонцето.
Оваа планета спаѓа во категоријата ледени џинови кои, како и гасните џинови (Сатурн, Јупитер), немаат дефинирана површина. Поголемиот дел од неговата маса се состои од густа течност од „ледени“ материјали – вода, метан и амонијак. Неговата атмосфера се состои главно од молекуларен водород и атомски хелиум, плус малку метан.
Зошто Уран е син?
Метанот во горната атмосфера ја апсорбира црвената светлина на Сонцето и ја рефлектира сината светлина на нашата ѕвезда во вселената. Затоа Уран има карактеристична синкава боја. Интересно е што околу неа се вртат голем број месечини – до 27, а именувани се по ликовите од делата на Вилијам Шекспир и Александар Поуп.
Поради големото навалување на оската на ротација, околу 98 степени, Уран ги има најекстремните сезони во Сончевиот систем. Речиси четвртина од секоја уранска година, Сонцето сјае на еден од неговите полови, додека другиот за тоа време останува заглавен во темна, 21-годишна зима.