Фудбалската репрезентација на Југославија често беше мета на, најблаго кажано, чудни судиски одлуки.
Како и да е, настанот на Светското првенство во 1930 година во Монтевидео не може да се спореди со ништо друго.
На 27 јули се одигра познатото полуфинале меѓу домаќинот Уругвај и селекцијата на Југославија.
По величествениот триумф против Бразил, дојде моќниот Уругвај.
Стадионот „Сентенарио“ беше преполн, повеќе од 100.000 уругвајски навивачи во живо го следеа овој натпревар.
Веќе во петтата минута владееше целосен молк. Ѓокица Вујадиновиќ со силен удар ја испрати топката во мрежата на домаќините за 0:1.
Сепак, беше сосема јасно дека Уругвај не смее да го загуби овој натпревар. Домашниот тим мораше да биде во финалето. Сè беше на нивна страна… Судијата, навивачите…
Израмнија во 19. минута од крајно сомнителна позиција. Педро Си постигна гол, беше во офсајд на најмалку половина метар, но судијата Алмеида Рего од Бразил не досуди ништо. Југословените џабе мафтаа со рацете, тој покажа кон центарот за 1:1.
Следуваше жесток притисок од домаќините. Само две минути подоцна Анселмо успеа да зголеми на 2:1.
Иако му дозволивме на ривалот да направи пресврт за само две минути, не потонавме. Следеа жестоки напади од Југославија. По една одбиена топка, Моша Марјановиќ во 25. минута ја затресе мрежата на Балјестер за израмнување на 2:2. Судијата покажа кон центарот, а потоа следеше целосен шок. Уругвајците го нападнаа судијата Рего, го опколија, покажаа кон помошникот… Рего потоа отиде да се консултира со колега и го поништи голот. Објаснувањето беше дека Моша бил во недозволена позиција кога ја затресол мрежата.
Во 32. минута беше виден најголемиот скандал во историјата на светските првенства. Имено, по еден напад на Уругвај, топката оди во гол-аут. Но, полицаец, кој бил стациониран зад голот на Јакшиќ, ја вратил на теренот. Додека играчите на Југославија стоеја, Дорадо нафрли до Анселмо, кој постигна гол за 3:1. Судијата без трошка срам покажа кон центарот, а играчите со неверување гледаа што се случува на теренот.
Фудбалерите беа оправдано бесни на полувремето. Во соблекувалната имаше жестока расправија. Неколку играчи предложија тимот да не излезе на терен во вториот дел, но докторот Андрејевиќ не се согласи со тој предлог. Знаеше дека реакцијата на ФИФА ќе биде крајно остра… Така играчите на Југославија неволно излегоа на теренот.
До крајот на натпреварот Уругвај постигна уште три гола, па селекцијата на Југославија доживеа незаслужена катастрофа.
Полуфиналето во Монтевидео во 1930 година и денес е еден од најголемите успеси на балканскиот фудбал во историјата.
УРУГВАЈ – ЈУГОСЛАВИЈА 6:1 (3:1)
СУДИЈА: Жилберто де Алмеида Рего (Бразил), помошници: Сауседо (Боливија) и Балвеј (Франција):
УРУГВАЈ: Балестеро – Маскерони, Насази (к) – Андраде, Фернандез, Гестидо – Дорадо, Скароне, Анселмо, Цеа, Иријарте.
ЈУГОСЛАВИЈА: Јакшиќ – Ивковиќ (к), Михајловиќ – Арсенијевиќ, Стевановиќ, Ѓокиќ – Тирнаниќ, Марјановиќ, Бек, Вујадиновиќ, Секулиќ.