Односот меѓу татковците и децата е клучен за емоционалниот и социјалниот развој на детето. Татковците кои имаат посебен, силен однос со своите деца често поседуваат одредени квалитети кои им овозможуваат да бидат поддршка и безбедно засолниште.
Емоционално присуство
Емоционалното присуство е една од најважните квалитети. Татковците кои активно учествуваат во животот на своите деца и покажуваат интерес за нивните мисли и чувства создаваат безбедна средина, што придонесува за поголема самодоверба и емоционална стабилност на детето.
Трпение
Трпението им помага на татковците да се справат со развојните фази на детето, останувајќи смирени и подготвени да слушаат. Родителството со пациенти им овозможува на децата да развијат емоционална отпорност и подобро да се справат со животните предизвици.
Емпатијата
Емпатијата им овозможува на татковците да ги разберат и да се поврзат со емоциите на нивните деца. Емпатичните татковци создаваат емоционална безбедност што им помага на децата да научат како да ги препознаваат и да ги изразат своите чувства, а со тоа да развиваат социјални вештини и здрави односи со другите.
Посветеност
Посветеноста кон детето , преку постојаност во активностите и секојдневната рутина, им дава на децата чувство на сигурност и љубов. Посветеноста, исто така, помага да се развие одговорност и дисциплина.
Смиреност
Смиреноста во криза им овозможува на татковците да останат стабилни, обезбедувајќи им на децата модел како да се справат со стресот и да носат рационални одлуки во тешки времиња.
Татковците со овие квалитети им помагаат на своите деца да изградат стабилен емотивен идентитет и да научат како да се справуваат со животните предизвици.