Тренерите на Новак Ѓоковиќ од почетокот на неговата кариера зборуваа за тоа каков талентирано дете бил Ноле. Денеска Новак е убедливо најдобриот тенисер на сите времиња, со најмногу освоени Грен слемови – 24, златен медал од Олимписките игри и 300 трофеи на најсилните турнири ширум светот.
Покрај легендарната Јелена Генчиќ, во кариерата на Новак Ѓоковиќ влијание имаше уште една жена – Зага Александариќ.
-Од моментот кога првпат застана во ред со другите деца во кампот на Копаоник, сите се расправаа, викаа, а Ноле ги искара: „Молчи, сакам да играм!“ Уште од првиот момент внимателно слушаше и гледаше. Кога ќе му ја фрлите топката, тој ја враќа секоја топка. Тогаш можеше да се види дека тој беше многу внимателен, посветен, многу вешт и агилен. Како спортист многу добро знаев кој сака да биде и што – изјави Зага Александариќ.
На стартот на Новак понаку гледа Мирослав Гордиќ.
– Од 1994 година кога го направивме првиот камп на Копаоник, работев со Новак. Таму го најдовме! Од кампот, потоа дојде кај нас во Партизан и до 1999 година, до бомбардирањето, секој ден го поминувавме заедно на теренот. Тој беше малку професионалец од самиот почеток. Како што се однесува сега, така се однесуваше и тогаш. Никогаш не му е доста од тенис. Барате од него да се одмори малку. Вреден, послушен, фокусиран и само благодарение на него е таму каде што е. Беше вистински мал професионалец – го опишува Мирослав Гордиќ.
Па, сите други
Подоцна, кога Новак Ѓоковиќ стана професионалец, соработуваше со Никола Пилиќ, а потоа најмногу со Марјан Вајда, кој најмногу влијаеше на неговата кариера. Потоа Новак за тренери ги зема Андре Агаси, Тод Мартин, Борис Бекер и на крајот Горан Иванишевиќ. Во моментов Ноле нема тренер, но тоа прашање треба да се реши наскоро, бидејќи Ѓоковиќ најави дека сезоната ќе ја започне во јануари, на Грен слем турнирот во Австралија, кој го освојуваше десет пати.
Александар Болиќ беше со Ноле за време на агресијата на НАТО врз Србија и Црна Гора во 1999 година.
– Работев со Ноле за време на бомбардирањето на НАТО. Ниту воената состојба не ја попречи работата. Работевме и наутро и попладне, а предупредувањата за воздушен напад не нè оддалечуваа од теренот. Околу 2002 година повторно работевме, кога се врати од Германија, заедно со Марко Нешиќ, а потоа беше максимално фокусиран на тенисот и беше јасно дека далеку ќе стигне – открива Александар Болиќ.
Марко Нешиќ беше уште еден тренер на почетокот на кариерата на Новак.
– Првиот контакт го имавме во 1998 година кога се вратив од факултет. Не видов некој да го прави тоа кога бев млад. Едноставно не погрешлв беше. Вистински професионалец. Истиот беше и во вториот дел од нашата заедничка работа. Фокусиран, вреден. Додуша бев млад и не видов што зборуваат Јелена Генчиќ и Никола Пилиќ, дека ќе биде број еден, но видов дека е фасцинанен. Огромна дисциплина и различна од сите со кои работев – изјави Марко Нешиќ.
Дејан Петровиќ првпат го виде Новак во Гемакс кога работеше со Ладислав Киш, додека тој сè уште беше активен играч на турнејата.
– Не знам од каде да почнам за Новак. Првпат го видов на Гемакс со Киш, а во 15-та година во Партизан го видов како трча на теренот пред да почнеме да работиме. Кога имаше 16 години, беше со мене во Австралија со покојниот Јоцо Лилиќ, а со него работевме десет дена и неколку дена на Јуниорскиот Австралија опен, кога играше во полуфиналето. Веќе во 2003 година против Бугарија беше петти и шести играч во Дејвис купот со Бозољец. Потоа малку работевме на академијата, по што тој победи на фјучрсот. Заедно игравме во Чачак, тој победи во сингл, а ние заедно победивме во двојки. После тоа почнавме заедно. Бев негов тренер на првите три Грен слемови. И се пласираше во третото коло на Вимблдон. Во Австралија го претставив Новак на печатот како иден број еден. Добар период е, каде Србија ја ставивме на светската тениска мапа – заврши Дејан Петровиќ.