Младите луѓе во Кина кои не можат да најдат работа сè повеќе се свртуваат кон компании кои плаќаат за да се преправаат дека работат за нив или да дојдат во нивните простории и да поминат време таму, објавува Би-Би-Си.
Според британскиот јавен сервис, високата стапка на невработеност кај младите луѓе во Кина, која изнесува 14 проценти, ги навела многу граѓани да се одлучат за овој потег.
Шуи Џоу имал бизнис со храна кој пропаднал во 2024 година. Во април оваа година, тој почнал да плаќа 30 јуани дневно за да оди во лажна канцеларија водена од компанија наречена „Pretend To Work Company“ во градот Донггуан.
Таму му се придружуваат пет „колеги“ кои го прават истото.
„Се чувствувам многу среќен. Како да работиме заедно како тим“, рече тој.
Вакви простори сега се појавуваат во големите кинески градови, вклучувајќи ги Шенжен, Шангај, Нанџинг, Вухан, Ченгду и Кунминг. Почесто тие изгледаат како целосно функционални канцеларии, опремени со компјутери, интернет, сали за состаноци и чајџилници.
Наместо само да седат, учесниците можат да ги користат компјутерите за да бараат работа или да се обидат да основаат свои стартап компании. Понекогаш дневната такса, обично помеѓу 30 и 50 јуани, вклучува ручек, закуски и пијалоци.
Џоу ја открил компанијата „Pretend To Work“ додека ја пребарувал социјалната мрежа Xiaohongshu. Тој вели дека сметал дека канцелариската средина може да му ја подобри самодисциплината. Сега доаѓа таму повеќе од три месеци.
Тој им испратил фотографии од канцеларијата на своите родители и вели дека сега се чувствуваат многу помирно поради неговото отсуство од работа.
Иако студентите можат да доаѓаат и да си одат кога сакаат, Џоу обично пристигнува помеѓу 8 и 9 часот наутро. Понекогаш не заминува до 23 часот и заминува дури откако менаџерот на компанијата ќе си замине дома.
Тој додава дека другите луѓе таму сега му се како пријатели. Вели дека кога некој е зафатен, како на пример бара работа, работи напорно, но кога има слободно време, разговараат, се шегуваат и играат игри. Често одат заедно на вечера по „работа“.
Џоу вели дека му се допаѓа ваков тимски дух и е многу посреќен отколку пред да се приклучи.
Во Шангај, Сјаовен Танг изнајмила работа во една таква компанија за еден месец на почетокот на оваа година.
23-годишникот дипломирал минатата година и сè уште не нашол постојана работа.
На нејзиниот универзитет постои непишано правило дека студентите мора да потпишат договор за вработување или да поднесат доказ за пракса во рок од една година по дипломирањето; во спротивно, тој нема да добие диплома.
Таа испратила фотографии од училиштето од канцеларијата како доказ дека била на пракса. Всушност, таа плаќала дневен надомест и седела во канцеларијата пишувајќи онлајн романи за да заработи џепарлак.
„Ако ќе се преправаш, преправај се до крај“, вели Танг.
Сопственик на компанијата „Pretend To Work“ во Донггуан е 30-годишниот Феију (псевдоним).
„Она што го продавам не е работа, туку достоинството да не се биде бескорисен човек“, вели тој.
Тој самиот бил невработен во минатото, откако неговиот претходен малопродажен бизнис морал да се затвори за време на пандемијата на ковид.
„Бев многу депресивен и малку самодеструктивен. Сакаш да ги свртиш работите, но си немоќен“, се сеќава тој.
Во април оваа година, тој почнал да ја рекламира својата компанија, а во рок од еден месец сите позиции биле пополнети. Новите кандидати мора да аплицираат.
Феију вели дека 40 проценти од нејзините клиенти се неодамна дипломирани студенти кои доаѓаат да фотографираат како доказ за праксите за нивните поранешни ментори. Помал број доаѓаат поради притисок од родителите.
Останатите 60 проценти се фриленсери, од кои многу се дигитални номади, вклучувајќи ги работниците во големите компании за е-трговија и онлајн писателите. Нивната просечна возраст е околу 30 години, а најмладиот има 25 години.
Официјално, овие работници се нарекуваат „професионалци за флексибилно вработување“, група во која се вклучени и возачи на такси и камионџии кои работат со апликации.
На долг рок, Феију вели дека е прашање дали бизнисот ќе остане профитабилен. Тој претпочита да го гледа како социјален експеримент.
„Користи лаги за да одржи репутација, но им овозможува на некои да ја пронајдат вистината. Ако само им помагаме на корисниците да ги прошират своите актерски вештини, се впуштаме во блага измама. Само ако им помогнеме да го претворат своето лажно работно место во вистинска почетна точка, овој социјален експеримент може да го исполни своето ветување“, вели тој.