Деменцијата е синдром кој се карактеризира со прогресивно влошување на когнитивните функции, како што се меморијата, размислувањето и способноста за секојдневно функционирање и обично е предизвикана од дегенеративни заболувања на мозокот.
За жал, возраста е еден од поважните фактори на ризик, кој не можеме да го контролираме. Сепак, некои фактори, како што се навиките на животниот стил, можат да играат важна улога. На некој начин, тоа е добра вест. Ова значи дека имаме одредена моќ да ја преземеме контролата врз здравјето на нашиот мозок.
Според истражувањата, една навика може значително да го намали ризикот од деменција: вежбањето. Физичката активност може да ја сметаме како нешто што може да има корист за нашето срце, бели дробови и мускули, но исто така е одлична за нашиот мозок, а со тоа и за когнитивното здравје.
Истражувањето, спроведено на речиси 650.000 ветерани, покажа дека како што се подобрува кондицијата на една личност, се намалуваат шансите за развој на Алцхајмерова болест.
Во споредба со групата со најмалку фит, оние со малку подобра форма имале 13 отсто помал ризик од Алцхајмерова болест, средната група имала 20 отсто помал ризик, додека следната највисока група имала 26 отсто помал ризик. Луѓето од најактивната група имале 33 отсто помал ризик.
Авторите заклучија дека кардиореспираторната кондиција е поврзана со помали шанси за деменција како што луѓето стареат.
Надминувањето на неделните препораки за вежбање може да биде уште покорисно
„Истражувањето покажа дека најмалку 150 минути вежбање со умерен интензитет неделно се клучни за оптимално здравје на мозокот како што старееме“, вели невропсихологот д-р Џесика Калдвел за Парад.
„Помалку е повеќе“ има свое место во одредени ситуации. Сепак, д-р Калдвел вели дека надминувањето на неделните препораки за вежбање може да биде уште покорисно.
„За помладите луѓе или оние кои биле физички активни во минатото или постојано во текот на нивниот живот, вежбањето до 300 минути или поинтензивно вежбање може да биде уште покорисно за мозокот. Како што старееме, станува збор за рамнотежа помеѓу физичката кондиција и превенција од повреди и добра аеробна кондиција.“ вежбање од кое корист не е само здравјето на срцето, туку и здравјето на мозокот“, заклучи невропсихологот.