Вистинската приказна за жена која поминала шест години на пуст остров со 32 мажи, борејќи се за опстанок во екстремните услови на Втората светска војна . Смачкана од ужас, Казуко гледаше како двајцата мажи паѓаат на земја, борејќи се за нејзиното присуство. Победникот би го одзел сето тоа – доминација и единствената жена на овој далечен остров.
Казуко ја напуштила родната Окинава на 16-годишна возраст во потрага по подобар живот. Патувањето ја однесе до островите Микронезија, кои тогаш беа под контрола на Јапонија, Австралија и САД. Ја привлекол јапонскиот дел, а на еден од островите нејзиниот постар брат веќе нашол работа како келнер. Тоа значеше дека и таа ќе најде место.
Судбината ѝ се насмевна на Казуко кога го запозна Шоичи Хига, кој беше неколку години постар од неа и веќе имаше стабилен живот. Тој беше управител на мала плантажа со кокос што припаѓаше на компанијата Нанјанг Шинфа.
Со почетокот на Втората светска војна, компанијата продолжила да гради утврдувања додека се проширила во Микронезија. Анатахан, остров од само 33 квадратни километри, бил обраснат со кокосови палми, а производството на копра – кокосова каша – станало главна активност.
#OTD in 1951, a group of about 30 Japanese soldiers and sailors on Anatahan finally surrendered to the Navy. The group had been larger but infighting thinned their ranks over the years after they learned how to make coconut wine and began to battle over the island’s only woman. pic.twitter.com/N5Tqz9RS30
— U.S. Naval Institute (@NavalInstitute) June 30, 2021
Кикуичиро Хига, братучед на Шоичи, е назначен за гувернер на островот, а неговиот братучед станува негов заменик. Тој се преселил со сопругата во Анатахан, не сомневајќи се што ќе се случи наскоро.
Војната стигна до овој остров. Јапонија почна да губи територии, а Саипан, стратешко упориште, стана цел на американските војници. Борбите траеја со месеци, а Јапонија претрпе големи загуби. Плашејќи се дека Анатахан може да стане нов баталјон, работниците го напуштиле островот, а Шоичи заминал со нив, планирајќи да се засолни на Саипан.
Кикуичиро и Казуко останаа на островот, во целосна изолација, со малку информации за настаните од војната. Само повремениот татнеж на авиони и бродови на хоризонтот навестуваше почеток на нешто многу полошо.
Битката кај Саипан во средината на 1944 година беше одлучувачка. Американските војници слетаа, а жестоките борби однесоа многу животи. Јапонија претрпе загуби, а премиерот поднесе оставка поради согледаната близина на пораз.
Островот Анатахан не дознал за падот на Саипан. Последната информација од 1944 година беше дека Американците ги потонале јапонските бродови, а останатите морнари стигнале до Анатахан.
На овој мал остров, Казуко стана единствената жена меѓу 31 маж. Започна вистинска борба за нејзиното внимание и опстанок.
Иако тие се обидоа да го одржат мирот, во 1946 година, атентатот на Кикуичиро Хига од страна на Генсабуро Јошино го означи почетокот на крвавите конфликти. Ривалството меѓу мажите само ескалирало. Јошино беше убиен од Морио Чиба, кој на крајот умре .
Поради постојаната борба за доминација, Казуко „се омажила“ со четворица мажи одеднаш, од кои секој загинал во понатамошни конфликти. Поминаа години, а мажите умираа обидувајќи се да победат.
Во 1950 година, преостанатите морнари решија да го прекинат крвопролевањето со елиминирање на Казуко. Но, тогаш Американците, кои го презедоа Анатахан, испратија пратеници да објават дека војната е завршена и дека е време да се предадат.
Казуко Хига се врати во Јапонија, каде нејзината приказна брзо стана позната. Таа одби да се повлече во тишина, често зборувајќи со новинарите за нејзините искуства.
Жена која преживеала неверојатни и страшни настани починала во 1970-тите, пишува порталот „Зен“, пренесува Стил.