Станува сè појасно дека кинеските компјутерски хакери можеби навлегле во клучната американска воена и цивилна инфраструктура на начин што би можел да му наштети на првичниот одговор на САД на кинеската вооружена агресија, пишува политичкиот коментатор на весникот The Telegraph, Метју Хендерсон.
Во секој случај, тоа би било во согласност со стратегијата на Пекинг, опишана во „Уметноста на војната“ на Сун Цу, која е да се победи војната дури и пред да биде испукан истрел.
Во денешниот дигитален контекст, ова подразбира превентивни сајбер напади не само врз непријателските воени сили, туку и врз столбовите на социјалната и економската безбедност, вклучувајќи ги комуникациите, транспортот, енергијата, водата и здравствените системи. Целта е да се оштетат противниците толку многу што тие никогаш нема да можат да се вклучат во борба, или би можеле само за кратко време пред целосно да се спуштат во хаос и катастрофа дома.
За да го постигне ова, Кина мора прво да добие податоци за целите што сака да ги нападне, а потоа да дизајнира сајбер напади кои ќе ги заобиколат превентивните мерки и ќе создадат ненадејна, непоправлива штета. САД сега очајно бараат малициозен софтвер откриен во енергетските и комуникациските системи што ја снабдуваат нивната Армија, а алатките за превентивен прв удар против Западот можеби веќе се подготвени.
Се чини дека американските разузнавачки служби станаа свесни за заканата за националната безбедност во февруари, приближно во исто време со инцидентот со шпионски балон. Според компанијата Microsoft, кинеските хакери тајно пристапуваат до податоците на Стејт департментот и Стопанската комора од мај, а меѓу целите се и разни други западноевропски субјекти.
Овој развој е дел од добро позната шема. Министерството за надворешни работи на Велика Британија и Националниот центар за сајбер безбедност го обвинија Министерството за државна безбедност на Кина за нападот во 2021 година, кој го загрози серверот за споделување на Microsoft. Една година подоцна, првите луѓе на британските и американските безбедносни служби заеднички објавија дека – „Кина претставува најголема долгорочна закана за нашата економска и национална безбедност“. Во исто време, НАТО на самитот во 2022 година објави дека – „злонамерните хибридни и сајбер операции на Кина и нејзината агресивна реторика и дезинформации ги таргетираат сојузниците и ѝ штетат на безбедноста на воената алијанса“.
Американската Армија се обидува да открие колку кинеската сајбер војна навистина ја загрозила американската одбрана. Од друга страна, Велика Британија заостанува во ова. И покрај фактот што разузнавачката и безбедносната заедница предупредува на ова со години, Велика Британија се уште не реагира соодветно.
Срамно е што Пекинг е прифатен во западниот нуклеарен сектор и длабоко вкоренет во сè друго. Треба да се претпостави дека тие извлекуваат огромни количини британски податоци, шифрирани и нешифрирани. Се верува дека она што сега не можат да го дешифрираат, го штедат за денот кога технологиите за квантно пресметување, кои се уште се во развој, ќе можат да ги скршат тие кодови.
Пред да биде предоцна, не само САД, туку и сите нејзини западни сојузници и партнери мора да сфатат дека кинеската комунистичка партија – а не несреќните граѓани со кои владее – дејствува и изгледа како непријател затоа што е. Дали ќе бидат потребни катастрофални сајбер напади врз западната цивилна критична инфраструктура и ќе ги кренат западните војски на колена дури и пред да биде испукан куршум за да се разбудат политичарите на Запад ?